Siedem Se7en

Se7en umieścił Davida Finchera na mapie tym nadmiernie przerażającym tajemniczym thrillerem. Miejsca zbrodni są tak makabryczne, że Seven jest często klasyfikowany jako jeden z najlepszych horrorów. A zakończenie - o matko. Jeden z najlepszych zwrotów akcji w nowoczesnej historii kina.

Jeśli lubisz czytać moje recenzje bez spoilerów, śledź mój blog @

Niektóre kreatywne zabójstwa i przyzwoita atmosfera nie są w stanie zaciemnić płytkiego nihilizmu, raczej błądząca fabuła z zawirowaniem, które ma niewiele sensu, oraz nieco nieprzyjemna misoginia. W zasadzie brakuje tylko dwóch lub trzech naprawdę mistrzowskich występów od bycia niczym więcej niż nadmuchanym ultra-nasilnym złym odcinkiem z Law and Order. Tytułowa sekwencja inspirowana Brakhage jest o rząd wielkości lepsza niż sam film. Miks bezkontekstowych odniesień do klasyki literatury nie sprawia, że jest to mądrzejsze, ani to nie czyni tego inteligentniejszym. W zasadzie jest to wszystko, co ludzie, którzy nie oglądają „filmowych filmów”, niesłusznie myślą, że wszystkie współczesne thrillery są takie. Przestarzało również strasznie.

Morgan Freeman to doświadczony detektyw "Somerset", który jest sparowany z nowożeńcem "Mills" (Brad Pitt) i wysłany, aby zbadać możliwe najokropniejsze miejsce zbrodni, jakie kiedykolwiek wyprodukowało kino. Mężczyzna został zmuszony do jedzenia fasoli, aż dosłownie pękł! Brakujący fragment linoleum z podłogi kuchennej sugeruje, że lodówka niedawno została przesunięta, a za nią znajdują ślad - taki, który sugeruje, że ten człowiek popełnił jeden z grzechów (obżarstwo) i dlatego jest rozsądne przypuszczać, że może nastąpić sześć kolejnych równie okropnych morderstw. Faktycznie, gdy zaczynają właśnie to robić, obaj detektywi muszą szybko nauczyć się współpracować - pomimo swoich różnych podejść do pracy policyjnej - jeśli chcą poskładać dowody. To, co pogarsza sytuację dla pary, to to, że zaczynają podejrzewać, że są metaforyczną klupą dla kota zabójcy. Zbliżają się coraz bardziej, ale zawsze są o troszkę za późno, ponieważ ten samozwańczy oręż Boga zdaje się być używany przy coraz bardziej okropnych zabójstwach. David Fincher pozwala obu aktorom tutaj rozwijać tę tajemnicę porywająco, z oszczędnym, ale silnym dialogiem i niemal idealnie tempowanym i ocenianym postępem, ponieważ wszyscy wiemy, co musi przyjść na końcu - ale nigdy nie będziemy przewidywać, w jaki sposób zostanie dostarczony ostatni cios. To jedno z tych wyższych dramatów kryminalnych, które zostawiają trochę więcej do przemyślenia za każdym razem, gdy je oglądam. Naprawdę dobre.