Kimi Kimi

KIMI zawiera potencjał narracyjny i wpływową kinematografię, które zawsze mają filmy Stevena Soderbergha (No Sudden Move), ale nawet znakomity występ Zoë Kravitz (The Batman) nie jest w stanie ukryć pewnych problemów z rozwiniętymi tematami. Technologicznie bliskość tego świata do naszego jest przerażająco realistyczna, ale próby radzenia sobie z agorafobią i naruszeniem prywatności nie są całkowicie udane. Łuk protagonistki koncentruje się na jej zdolności do pokonania przeszłego traumatu, co jest w większości dobrze zrobione. Jednak nagłe zakończenie całej historii nie tylko upraszcza PTSD, ale stawia wiele logicznych pytań dotyczących fabuły, oprócz kwestii moralnej dotyczącej stalkingu. Prawdopodobnie wywoła pewne podziały wśród ogólnej publiczności.

NOWY SODERBERGH! NOWY SODERBERGH! Jest trzecia rano, ale spróbuję napisać jakieś spójne myśli. Dokładnie to, czego się spodziewałem po thrillerze Soderbergha, i mam na myśli to w najlepszy możliwy sposób. Uwielbiam jego prace i ten film nie jest wyjątkiem. Techniczne elementy filmowania są świetne: praca kamery, montaż i ogólny rytm sceny do sceny. Wydaje się metodyczny i elegancki, a jednocześnie zabawny i przyjemny w oglądaniu. Jest kilka sekwencji, które zostaną ze mną na długo. Jak osobiste są stawki w tym filmie i jak dobrze Zoë Kravitz radzi sobie z rolą. Przypomniało mi to wiele film Run Aneesh Chaganty w sposób, w jaki układają i ustanawiają swoją historię. Największe problemy dla mnie: Traci trochę swojego rytmu w okolicach środka i nie czuje się tak dopracowany, jak mógłby być. Biorąc pod uwagę, jak bardzo lubię inne prace Davida Koeppa, trochę smutno mi było widzieć, że wiele moich zastrzeżeń dotyczy pisania/strukturyzacji historii. Kilka problemów na boku, świetnie się bawiłem! Chyba będę musiał teraz sprawdzić No Sudden Move 👀. Uwaga poboczna: Obejrzałem to w moim pokoju, co oznacza, że mój HomePod Mini wisiał pod moim monitorem przez cały czas. Uważam to za doświadczenie 4D.

Nie przestałem myśleć o tym od pierwszego obejrzenia, więc w końcu do tego wróciłem! Tym razem polubiłem to jeszcze bardziej. Muzyka i kinematografia wciąż mogą być moimi ulubionymi aspektami tego filmu, tworzą ekscytujący i funkcjonalny styl. Reżyseria i występy wyróżniły się dla mnie trochę bardziej podczas tego seansu, niesamowite rzeczy. Soderbergh pod wpływem Hitchcocka jest zbyt potężny.