Zabójca The Killer

Film The Killer jest niewątpliwie najprostszym i najbardziej bezpośrednim filmem w karierze Davida Finchera, co może być zarówno zaletą, jak i wadą. Z jednej strony melancholijna narracja i magnetyczny występ Michaela Fassbendera, jak również nastrojowa kinematografia i pulsująca ścieżka dźwiękowa przyczyniają się do porywającego, napięciem nasyconego doświadczenia, wyjątkowo idealizowanego i wykonanego przez reżysera. Z drugiej strony brak jakiejkolwiek warstwy emocjonalnej związanej z powierzchowną historią i bezimiennymi postaciami, wraz z powtarzalną strukturą pozbawioną drugorzędnych wątków, stopniowo oddala widzów od równie nierozwiniętego świata fikcyjnego. Raczej przypadek podziwu niż przyjemności.

Czy ktoś jeszcze pamięta piosenkę Baz Luhrmanna "Sunscreen"? Cóż, narracyjna mantra dostarczona tu przez zabójcę Michaela Fassbendera przypomniała mi niektóre głębiny tej liryki - choć nie tak dowcipnie. Reszta tego filmu prawdopodobnie nie będzie w najbliższej przyszłości budować wspomnień. Jego meticulowana planowana zbrodnia trafia ubogą, skórzaną nauczycielkę zamiast zamierzonego celu, więc musi uciekać. Można by przypuszczać, że taki charakter nie da się łatwo wystraszyć. No, nie - ten tak. Jest naprawdę trochę nerwowy, gdy wraca długą drogą do domu na Dominikanie. Gdy tam dotrze, odkrywa, że tam również nie byłoby bezpiecznie, ponieważ jego koleżanka "Magdala" (Sophie Charlotte) została poważnie ranna w ataku na jego odległy dom. Zdecydowany na zemstę, wyrusza w pościg za sprawcami i ostatecznie postanawia stanąć twarzą w twarz z milionerem klientem. Jeszcze nie ma żółtych stron, ale jego praca detektywistyczna odbywa się z dość brutalną łatwością. Mamy kilka scen walki, pies dostaje się dość zdezorientowany lekami przeciwbólowymi, a zakończenie - z oszczędnym wkładem Tildy Swinton - nie ma dokładnie zera grozy ani wyrafinowania. Fassbender jest bardzo przyjemny dla oka, ale reszta tego jest tak kalką - swoistym dalekim kuzynem "Mechanika" (2011) i naprawdę nie jest zbyt dobry.

The Killer prezentuje stylowy front, inteligentną narrację i jakościowe występy, wsparte porywającą kinematografią. Niemniej jednak, gdy się cofniesz, to nadal jest "tylko kolejny" film o płatnym zabójcy, pozostawiający znacznie płytsze ślady niż np. Leon: Zawodowiec. Jest zasadniczo napędzany bardzo podstawową historią, która jest zbyt skrócona, aby coś znaczyła, częściowo zrekompensowana poprzez mnóstwo akcji i jakościową narrację. Sam w sobie jest nieco lepszy niż wiele innych podróbek, ale nie tak bardzo, jak by się mogło wydawać. Podsumowując, oferuje nieco więcej polerowania, ale nie aspiruje do ikonicznych wysokości filmów, które uczyniły ten gatunek sławnym w pierwszej kolejności.

Surowy i bezlitosny - The Killer Davida Finchera to w zasadzie 75% thriller i 25% film akcji, który opowiada o codziennym życiu wynajętego zabójcy - który popełnia błąd w pracy (to jest pokazane w pierwszych 30 minutach). Potem on i ta, którą kocha (dziewczyna w Dominikanie), zapłacą cenę - ale rzeczy nie są takie proste. Bardzo przypomniało mi to ekstazę z oglądania pierwszego filmowego wcielenia 007 z Danielem Craigiem, surowe przemoc i nie wyniosłego agenta w garniturze.