Monty Python i Święty Graal Monty Python and the Holy Grail

Jeden z szczytów brytyjskiego humoru. To był mój pierwszy kontakt z Monty Pythonem, którego już znałem sławnego, i pokochałem ten film. To po prostu jeden z szczytów brytyjskiego humoru. Film jest wystarczająco łatwy do zrozumienia, parodiując legendy arturiańskie dotyczące poszukiwania Graala, ale historia jest tylko pretekstem do kolejnych dowcipów, z których każdy jest lepszy od poprzedniego. Nie znam zbyt dobrze grupy komików, ale znam kilku świetnych brytyjskich aktorów komediowych, począwszy od Johna Cleasa, Terry'ego Jonesa, Grahama Chapmana, Terry'ego Gilliama, Michaela Palina i Erica Idle'a. Są bardzo dobrzy indywidualnie, ale bezcenni razem. Film ma kilka momentów warty wspomnienia, zaczynając może od procesu czarownic, a następnie przechodząc do walki z czarnym rycerzem lub rycerzami, którzy mówią Ni. Nie jest to zbyt długi film, ale warto go obejrzeć ze względu na każdą sytuację komediową. Dialogi są pełne zabawnych momentów. Zakończenie jest jednak nieco słabsze, niż oczekiwano, co nie odbiera filmowi żadnej zasługi. Technicznie to nie jest film godny uwagi. Tutaj nie ma tu zmartwienia o dokładność historyczną ani rygorystyczną rekreację średniowiecza, ani film o to nie prosi. Mamy kostiumy sceniczne i rekwizyty, oczywiście fałszywe, ale funkcjonalne, oraz interesujące dekoracje, w zamkach i w niektórych rozsądnie dobranych miejscach. Są tu pewne efekty specjalne i wizualne, ale nie są one godne uwagi. Niemniej jednak jest to komedia, która pozostaje świeża pomimo upływu dekad od premiery.

Serio, można umrzeć ze śmiechu na tym filmie. Pamiętam pierwszy raz, kiedy oglądałem ten film, jeszcze w czasach anteny na edukacyjnej stacji UHF, gdzie był tylko szum, i nawet wtedy myślałem, że umrę ze śmiechu. Historia króla Artura zawsze prosiła o taką satyrę. Większość scen jest zapadająca w pamięć. Nie odważyłbym się wymienić ani jednej, ponieważ kusiłoby mnie wymienić sto innych scen i tysiąc innych kwestii. Jest to bardzo burleskowe. Nigdy nie myślałem, że będę się śmiał z okrucieństwa, ale kiedy jest to tak oczywiste, że nie można tego brać na serio, jak człowiek mający odcięte ręce i nogi i nadal myśli, że jest niezwyciężony, zwłaszcza gdy podanie jest tak perfekcyjne, nie mogę przestać się śmiać. Są ludzie, którym nie podoba się ten film, ale ci ludzie są wycieraczkami tyłków innych.