(2000)
Narrator - Narrative Introductions
Mickey Mouse (segment 'The Sorcerer's Apprentice') (titlesvoice)
Soloist (segment 'Ave Maria') (singing titlesvoice)
titlestitlesself - Conductor of The Philadelphia Orchestra
| Stanowisko | Nazwy |
|---|---|
| Producent Producent | Walt Disney |
| Reżyser Reżyser | Samuel Armstrong , James Algar , Bill Roberts , Paul Satterfield , Hamilton Luske , Jim Handley , T. Hee , Wilfred Jackson , Ben Sharpsteen , Norman Ferguson , David Hand |
| Animacja Animacja | Les Clark , Wolfgang Reitherman , Eric Larson , Ward Kimball , Frank Thomas , John Lounsbery |
| Nadzorujący produkcję Nadzorujący produkcję | Ben Sharpsteen |
| Historia Historia | Joe Grant |
| Logo | Firma |
|---|---|
|
Walt Disney Productions
US
|
| Język |
|---|
| English |
Co sądzą inni widzowie
Mój osobisty symbol muzyki klasycznej i źródło sławnego dyrygenta Leopolda Stokowskiego z XX wieku, który jest moim idolem ze względu na jego tajemnicze przywództwo!!!
Mój osobisty symbol muzyki klasycznej i źródło sławnego dyrygenta Leopolda Stokowskiego z XX wieku, który jest moim idolem ze względu na jego tajemnicze przywództwo!!!
Od czego zacząć z tym wspaniale evokacyjnym opracowaniem siedmiu ponadczasowych utworów muzyki klasycznej, które towarzyszą być może nie najbardziej szczegółowym, ale nadal wspaniałym animacjom…
Od czego zacząć z tym wspaniale evokacyjnym opracowaniem siedmiu ponadczasowych utworów muzyki klasycznej, które towarzyszą być może nie najbardziej szczegółowym, ale nadal wspaniałym animacjom Disneya. To z gruntu seria krótkich opowieści - każda z inna niż poprzednia, jak tylko można sobie wyobrazić. Myślę, że to najważniejsza zasada przy cieszeniu się tym - musisz użyć swojej wyobraźni. Reinterpretacje próbują, z różnym stopniem sukcesu, umieścić bardziej określone, niejasne i czasami abstrakcyjne obrazy obok muzyki - niektóre z humorem (często wykorzystując zwierzęta, ptaki, owady itp.), aż po znacznie bardziej mroczne i wymagające obrazy, które czasem przypominały mi coś, co Fritz Lang mógłby wyprodukować w latach 20. XX wieku. Jest to trochę zbyt epizodycznie przedstawione - a przerwa niepotrzebnie łamie jego przepływ, ale jako kolorowe wprowadzenie do muzyki klasycznej nie ma sobie równych. (Myszka Mickey jako uczennica czarnoksiężnika była moją ulubioną!)
