Oszustwo Sharper

Sharper to psychologiczny thriller napędzany i oznaczony przekonującymi postaciami, ale brak eksploracji różnych tematów przedstawionych i nagłe zakończenie pozostawiają nieco gorzką pozywkę. Pełna zwrotów akcja trzyma widzów w napięciu, ale mało prawdopodobne, że będą zaskoczeni łatwo przewidywalnymi wydarzeniami. Benjamin Caron czyni oglądanie bardziej interesującym silnym, wizualnie przyciągającym kierunkiem, a obsada zasługuje na pochwałę, zwłaszcza Briana Middletona. Polecam ją fanom gatunku, ale bądźcie ostrzeżeni, że zakończenie ma potencjał albo zepsuć, albo podnieść ogólne wrażenie.

Sharper to dramat kryminalny, który śledzi czterech jednostek zaangażowanych w spisek, kradzież i zdradę. Fabuła podąża za rozproszoną strukturą, gdzie spędzisz cztery rozdziały z każdą z naszych głównych postaci w różnych okresach ich życia. Bardzo podobało mi się to, ponieważ uczyniło narrację nieliniową, zmuszając publiczność do próby poskładania zagadki oraz chronologicznego porządku filmu. Ten urok zaczął opadać po trzeciej zmianie sceny, kiedy stało się to dość przewidywalne.