65 65

65 to napięte 93 minuty pełne potu, odpowiednio skalowanej akcji i zaskakującej czułości...

Film 65 miał duży potencjał, ale nie zdołał przezwyciężyć swoich dziwnych ograniczeń fabuły.

Film 65 jest tak mało wyobraźliwy i przewidywalny, jak się spodziewano, jedynie jeszcze mniej zabawny i o wiele bardziej mdły. Adam Driver i Ariana Greenblatt starają się, ale poza klimatycznym zakończeniem, które dostarcza jedno z najlepszych wizualnych wykonan asteroidy uderzającej w planetę w ostatnich latach, nie ma w tym filmie ani jednego zapadającego w pamięć aspektu, który byłby częścią już zatłoczonego podgatunku z wieloma historiami godnymi większej uwagi. Ten nieciekawy film o dinozaurach powinien być uznany za przestępstwo kinofilijne.

Ta recenzja zawiera spoilery. Bardzo rozczarowujący film. Adam Driver to świetny aktor, ale ten film jest niesamowicie nudny. 90% filmu to spotkania z kolejnymi i kolejnymi niebezpiecznymi dinozaurami. Kiedy myślisz, że historia może gdzieś się posunąć, pojawia się kolejny dinozaur, którego trzeba zastrzelić. Powoli zaczynasz zdawać sobie sprawę, że żadnej dodatkowej historii tu nie ma. To tylko krótka podróż na szczyt góry, gdzie walczą z dinozaurami. Adam jest ojcem 9-letniego dziecka, ale na tej podróży musi podróżować z innym 9-letnim dzieckiem (które wygląda za stare) i nagle staje się najgłupszą osobą na świecie. Taka strata talentu aktorskiego i pieniędzy na efekty specjalne. Moim zdaniem twórcy mają doświadczenie w grafice komputerowej lub w sztuce wizualnej, ponieważ jedynymi dobrze wykonanymi rzeczami w tym filmie są efekty specjalne.

Ten film zaczyna się od dziwnej premisy. Obracając intrygę Planety Małp, zamiast ziemskich astronautów, którzy trafiają do przeszłości lub przyszłości tej planety, Ziemię odwiedzają podróżnicy kosmiczni z innej planety w odległej prahistoryczności. (Tytuł nie jest sugerowaną oceną dla recenzentów, ale raczej określa, jak wiele milionów lat temu historia się rozgrywa.) Więc jest dziwne rozważać, że postać Adama Drivera mówi po angielsku tylko po to, abyśmy go mogli zrozumieć, podczas gdy jego partnerka mówi w innym języku. Jak inna byłaby historia, gdybyśmy rozumieli ją (Koa) a nie jego!

Pod niezrównoważonym tempem i niedopracowaną fabułą kryje się dobry film, który niestety nigdy w pełni nie wykorzystuje swojego potencjału. Od samego początku filmu tempo było okropne. Wprowadzenie naszej postaci, Millsa, oraz rozwinięcie jego historii było pospieszne i bez sensu, ponieważ film trwał mniej niż godzinę i pół. Ten czas, który powinien być wykorzystany na rozwój postaci i ustawienie motywacji, został przewinięty, aby dostać się do akcji na Ziemi. Ta sekcja jest kluczowa dla zdolności publiczności do zidentyfikowania się z Millsami, i niestety nigdy nie doczekamy się jej spełnienia. Gdy już trafimy na Ziemię, sprawy zaczynają się wyrównywać w miarę postępu fabuły. Świat, który zbudowali, był zachwycający, a wizualizacje były doskonałe. Sceny akcji nie były niczym zbyt imponującym, ale spełniały swoje zadanie i bardzo mnie zaciekawiły. Jednak, podobnie jak wstęp, ta sekcja brakuje serca. 65 próbuje być czymś więcej niż tylko filmem akcji z dinozaurami, i próby rozwoju intymnego związku między Millsami a Koą po prostu nie wypalają. Myślę, że decyzja o tym, że mówią różnymi językami, naprawdę odebrała im rozwój. Zawsze było to niezręczne, co jest straconą szansą na to, kim mogliby być. Pomimo moich zastrzeżeń do fabuły, ten film był po prostu rozrywkowy. Były tam całkiem niezłe sceny akcji, Adam Driver był fantastyczny jak zawsze, a ogólny koncept był dosyć unikalny. Podobał mi się pomysł, że to nie jest film o podróżach w czasie, zwłaszcza z tym związane z wymieraniem dinozaurów. W końcu ten film nie jest dobry, ale nie jest też tak zły, jak mogłoby się wydawać wielu osobom.