Obcy pasażer Shadow in the Cloud

Szczerze mówiąc, nie wiem, dlaczego podobał mi się ten film. Jest głupi, naprawdę bardzo głupi. Wiele złych amerykańskich akcentów od obsady z Nowej Zelandii, kaskaderskie sceny są absurdalnie śmieszne. Ale jakoś ten film ma styl wizualny i kreatywność, które czasami podnoszą go ponad poziom kina klasy B. Byłbym BARDZO wybiórczy w rekomendowaniu go komuś. Naprawdę dobrze się bawiłem oglądając go i kręcąc głową z powodu głupoty, zdecydowanie obejrzałbym go ponownie.

Być może prawdziwy problem polega na tym, że, jak widzieliśmy w filmach takich jak 'Victor Frankenstein', 'American Ultra' i 'Bright', Max Landis po prostu nie jest zbyt dobrym scenarzystą. 'Piszę scenariusze tak, jak wiele osób gra w 'Angry Birds',' kiedyś żartował. Jak można się domyślić, nie wszystkie te scenariusze muszą być sfilmowane. Jednocześnie Roseanne Liang podjęła wyzwanie swojego filmu wojennego z jedną lokalizacją, sprawiając, że kawałek powietrznego złomu staje się wręcz klaustrofobiczny, i inscenizując epizody szalonej akcji z godnym podziwu brakiem powściągliwości. 'Cień w chmurze' to absolutny bałagan, ale jednocześnie jest małym cudem, że jest tak zabawny.

Chloë Grace Moretz (Greta) jest jedną z najlepszych aktorek swojego pokolenia. Byłabym dosyć zaskoczona, gdyby w ciągu najbliższych dziesięciu lat nie dostała przynajmniej nominacji do Oscara. Chociaż prawdą jest, że jej wybory nie zawsze kończą się dobrymi filmami, rzadko to ona jest winna, gdy rzeczy nie wychodzą. W filmie Roseanne Liang jest niewątpliwie klejem, który trzyma wszystko razem. Moretz doskonale radzi sobie z tym, co jest bliskie filmowi solowemu - dosłownie uwięziona w małej wieży - demonstrowanie nadzwyczajnego zakresu emocji.

Świetny film, na pewno obejrzę go ponownie i polecam.