Towarzysze Broni Devotion

Devotion opowiada historię skupioną na postaciach z emocjonalnie złożonymi protagonistami, dumnie koncentrującą się na hołdzie zapomnianym bohaterom i ciekawie rozwijającymi się tematami moralnymi pomimo nieco powtarzalnej struktury. Nie ma energetycznej, intensywnej akcji "tego innego filmu o samolotach", ale nie potrzebuje jej, ponieważ silnikiem filmu są głębokie łuki każdej postaci. Jonathan Majors i Glen Powell są fenomenalni, przynoszą ogromną autentyczność do swoich ról i interakcji. Studium postaci, które nie odniesie sukcesu swojego odpowiednika z gatunku, ale zasługuje na to, by być zobaczone na dużym ekranie.

Szkoda, że Devotion został trochę przyćmiony innym dość popularnym filmem lotniczym w tym roku... ale wyróżnia się bardziej realistycznym i dramatycznym podejściem.

Glen Powell ponownie zakłada swój lotniczy kombinezon dla tego znośnego hołdu dwóm pilotom myśliwskim, którzy walczyli podczas wojny koreańskiej. Jest Tom Hudner, który wraz z Jesse Brownem (Jonathan Majors) stali się złączeni jak bliźniacy, gdy ten drugi został pilotem. Obaj dołączyli do US Navy mniej więcej w tym samym czasie, a ich więź jest niewiele krótsza niż braterstwo, gdy przechodzą szkolenie bojowe i potem sam boj razem. To właśnie podczas jednej takiej misji przyjaźń zostaje wystawiona na skrajne próby... To dobrze wyprodukowany i dobrze wyglądający film, który dobrze ilustruje zakres lojalności i wzajemnych zależności tych mężczyzn od siebie nawzajem i od ich wyposażenia. Pokazuje także niebezpieczeństwa wojny, nawet dla tych, którzy latają z dużą prędkością kilkaset stóp nad ziemią, i robi to całkiem dobrze. Aktorstwo jednak jest trochę suche, przy czym między tymi dwoma mężczyznami rzeczywiście brakuje chemii. Scenariusz jest adekwatny, a jest mnóstwo lotniczej fotografii, aby ożywić film, ale jakoś brakuje tej więzi braterstwa. Historia mówi nam, że to jest prawda, i jak wiele wojennych historii służy do pokazania, że rasizm nie ma miejsca w sercu nikogo. Jest to o wiele mniej gung-ho i ye-ha niż wiele filmów tego gatunku, co jest dobre - szkoda tylko, że obsadzili go nieco silniej.

Porównania do <em>'Top Gun: Maverick'</em> są niestety trudne do oderwania, ale <em>'Devotion'</em> pozostaje dobrym filmem. Jonathan Majors daje tutaj bardzo dobry występ, szczególnie w jednej lub dwóch scenach, gdzie jest szczególnie błyskotliwy. Glen Powell, także w filmie z 2022 roku, również radzi sobie dobrze. Nie sądzę, że ich chemia na ekranie jest idealna, ale cieszyłem się ich oglądaniem i szanuję ich postacie (na podstawie prawdziwych wydarzeń). Wizualny wygląd filmu jest przyjemny, dobrze widzieć, że używają efektów praktycznych; koordynator kaskaderów lotniczych Kevin LaRosa pracował nad tym, mając na koncie również pracę nad tym <em>'Top Gun'</em> sequelem. Pod koniec bardzo podobała mi się muzyka - idealnie ustawia ton dla idealnego zakończenia. Trochę szkoda, że ten film nie wyszedł kilka lat wcześniej albo później. Mimo to podobał mi się ze względu na swoje własne zalety.