Renfield Renfield

Nicholas Hoult to tytułowy wampir "rodzinny", którego zadaniem jest dbanie o potrzeby swojego zębatego pana (Nicolas Cage), który jest wyraźnie pod wpływem pogody. Stopniowo zaczyna czuć zmęczenie nieustannym wykonywaniem swoich zadań - zwłaszcza że zdobywanie jedzenia dla swojego szefa staje się coraz trudniejsze; a musi polegać na własnej niesmacznej diecie z owadów - dają mu nadludzką siłę na kilka chwil. Tymczasem odważna policjantka "Quincy" (Awkwafina) próbuje wreszcie złapać "Teddy'ego Lobo" (Ben Schwartz), którego matka "Bella" (Shohreh Aghdashloo) prowadzi najbezwzględniejszą grupę dealerów narkotyków w mieście i która przekupiła niemal każdego urzędnika miasta. Przypadkowość wkracza do gry, gdy "Renfield" spotyka tę oficera w barze i po burzliwej alterkacji oboje znajdują się zjednoczeni w determinacji osiągnięcia swoich celów. Szczerze mówiąc, historia jest dość lekka i tylko przypomniała mi o odcinku z "Buffy'ego". To, co sprawia, że to trochę bardziej zabawne, to dwie charakteryzacje. Hoult dołącza. Wyraźnie bawi się swoimi owadami i akrobacjami. Cage także jest gotowy do wykonania zadania. Jest nadmiernie dramatyczny i czasami bardziej przypominał mi "Hannibala Lectera" Sira Anthony'ego Hopkinsa niż cokolwiek, co kiedykolwiek zrobił Christopher Lee. Widziałem to sam w kinie wczoraj wieczorem, co było trochę smutne - to nie jest wielki film, ale nadal jest to nieco zabawny przekręt tego gatunku (i tego, co obecnie uchodzi za film-noir) i chociaż natychmiast zapomniany, jest nadal dobrze zrealizowany i wystarczająco zabawny festiwal krwi.

_Renfield_ to jakby była fast foodowa wersja hororowej komedii. Ma wszystkie właściwe składniki na coś, co powinno być fantastyczne, ale jej przepis na akcję, komedię i satysfakcjonującą fabułę jest zbalansowany do punktu bliskiego obrzydzeniu.

Renfield to kolejny film, który dostarcza dokładnie to, co obiecuje - z niewiarygodnie absurdalną, celowo głupią historią o toksycznym związku między Draculą a Renfieldem, oczekiwanie podniesionym przez „OTT Kinga“ Nicolasa Cagea i wyzwaniem dla Nicholasa Hoult. Jasna, humorystyczna atmosfera pozostawia miejsce dla sekwencji akcji, które także z zamiarem są nadmiernie przesadzone we wszystkich elementach technicznych, co czyni poziom rozrywki niespójnym z powodu ciągłego mieszania szybkich cięć i absurdalnych ilości krwi. Oddanie ekipy kaskaderów zasługiwało na lepsze i znacznie więcej czasu ekranu. Niemniej jednak, jeśli jesteś fanem Cage'a, nie będziesz rozczarowany.

Przez dziesięciolecia w wielu filmach, sztukach teatralnych, książkach, komiksach, grach wideo i programach telewizyjnych przedstawiono wiele różnych mitów o wampirach, które często obejmują różnice w zachowaniach, zdolnościach i motywacjach. Pomimo wielu wampirów, nikt nigdy nie osiągnął sławnego statusu Draculi, który był wzorcem od książki Stokera i klasycznego oryginalnego filmu oraz kolejnych wystąpień. W nowym filmie „Renfield” widzowie poznają Renfielda (Nicholas Holt), który opowiada o swojej przeszłości jako ambitny prawnik, który skończył jako Familiarny dla Draculi (Nicolas Cage), gdy jego pierwotnym zamiarem było zamknięcie transakcji z nieruchomościami. Po tym, jak jego Mistrz zostaje ranny po kolejnej próbie przez łowców wampirów, Renfield przeprowadza Draculę do Nowego Orleanu i szuka odpowiedniej zdobyczy, aby pomóc swojemu mistrzowi powrócić do pełnej mocy.