Demeter: Przebudzenie zła The Last Voyage of the Demeter

Ostatni rejs Demetera potrafi wycisnąć każdą przerażającą ostatnią kroplę z tego, co jest dość ograniczonym otoczeniem. Ten film jest w wielu aspektach przerażający. Bierze mit o Drakuli tak, jak go wyobraził Bram Stoker, i tworzy z tego coś fundamentalnie pierwotnego, okropnego i naprawdę mrożącego krew w żyłach. Ten wampir to nie jest kulturalny, europejski, z problemami z zębami, ale raczej potworny Nosferatu. To rozsądny wybór, ponieważ zwiększa czynnik strachu w ograniczonym otoczeniu statku. Aktorstwo jest również na najwyższym poziomie i naprawdę dodaje głębi temu, co już jest ponadprzeciętnym filmem grozy. Jedyną prawdziwą wadą są pewne niekonsekwencje w fabule. Dwóch bohaterów idzie zbadać skrzynie, gdzie podejrzewają, że wampir przebywa. Jedna mówi, że nie ma pojęcia, jak zabić wampira, widząc członka załogi, który został ugryziony, spłonął na świetle dzienne. Dlaczego więc inna postać, która zadaje pytanie, jak się zdaje lekarz, nie byłaby również bardziej uważna? Kapitan i reszta załogi są pominięci z tej niebezpiecznej wyprawy, dlaczego? Dlaczego pójść w nocy, skoro wiadomo, że wampir jest na zewnątrz i pobiera obowiązkowe donacje krwi? Podsumowując, powyżej przeciętny film grozy, który jest naprawdę przerażający, przerażający i mrożący krew w żyłach. Być może tylko trochę ograniczony przez granice swojego otoczenia i kilka dość oczywistych dziur w fabule. Niemniej jednak nadal uważam, że to porządne obejrzenie, jeśli lubisz filmy o wampirach.

Bardzo przeciętny film grozy. CGI Drakula jest dosyć nudny przez cały czas. Nie ma zbyt wiele nowości do zaoferowania.

Ostatnia podróż Demetera tchnie nowe życie w narrację o Drakuli, oferując zaskakująco świeże spojrzenie na klasyczną opowieść. Ta adaptacja wyróżnia się wyjątkową pracą makijażową, imponująco polegającą na rzeczywistych, praktycznych efektach zamiast ulegania trendowi CGI. Znakomity wybór, który dodaje realizmu do makabrycznych scen pełnych krwi, krwawych zabójstw i szokujących obrazów. Reżyser André Øvredal zasługuje na wiele pochwał za odważne decyzje, podobnie jak klaustrofobiczną, przerażającą atmosferę i potężną ścieżkę dźwiękową, która unika formułowego budowania napięcia przed skokiem strachu. Zachwycająco sfilmowane z doskonałą kontrolą ciemnego oświetlenia i godnymi pochwały efektami specjalnymi. Pomimo swoich zalet film zbyt długo się przeciąga, wpadając w dość przewidywalną strukturę. Istotną frustrację wywołuje nonsensowna decyzja ujawnienia zakończenia w sekwencji otwarcia bez istotnego uzasadnienia, pozostawiając trwające niezadowolenie z inaczej odważnego, wizualnie uderzającego, bardzo rozrywkowego horroru.

Ostatnia podróż Demetera to film w reżyserii André Øvredala, który opowiada w zasadzie prolog do Drakuli Brama Stokera. Fabuła koncentruje się na dzienniku kapitana bułgarskiego statku o takiej samej nazwie. Scenariusz zaadaptowany z tekstu wydaje się być główną wadą filmu, ponieważ rytm jest niespójny, a fabuła, choć interesująca, porusza się bardzo powoli z wieloma wadami. Ogólna ocena filmu to 6,0 na 10,0 / B- za wysiłek.