Matrix Zmartwychwstania The Matrix Resurrections

The Matrix Resurrections to jedno z moich największych rozczarowań tego roku. Lana Wachowski dostarcza zaskakująco meta, samoświadomy film o oryginalnej trylogii pełny śmiałych, fascynujących pomysłów, ale z absolutnie okropnym wykonaniem. Od okropnie niezabawnych, karykaturalnych burz mózgów na temat poprzednich filmów po ciężkie, męczące objaśnienia, reżyser stale próbuje powiedzieć widzom, jak niesamowita jest oryginalna trylogia, zapominając stworzyć porywającą, fascynującą historię dla tego nowego epizodu. Zachwycająca wizualizacja i wpływowa ścieżka dźwiękowa nie są wystarczające, aby podnieść szokująco przeciętne, poszarpane sekwencje akcji. Pomimo znakomitych występów Keanu Reevesa, Carrie-Anne Moss i wyróżniającej się Jessiki Henwick Resurrections po prostu nie zadziałało dla mnie. Jeśli jesteś fanem serii, oczywiście polecam jej obejrzenie. Bądź jednak świadomy, że to nie jest nowy film The Matrix, ale raczej film o samej sagi.

Jeśli wierzysz, że ta historia została napisana przez Thomasa Andersona w innym Modelu, pod presją rówieśników przy pomocy analityka, to warto dać temu filmowi przynajmniej 4 gwiazdki. Ale ja myślę, że nie jestem w Matrixie. Więc wystarczy tylko 3/5.

Na początku byłem trochę zdezorientowany, ale bądź cierpliwy, wszystko się ułoży i wtedy jest po prostu fantastycznie. Sceny akcji, efekty, a oczywiście Reeves i Moss. Przynieśli chemię i bad ass - ness. Atmosfera była niezrównana.

Cały film to lewicowy ŚMIEĆ! Wyraźnie widać, że Keanu nie stoi za tym oszustwem i po prostu zrobił to dla pieniędzy! Historia jest okropna i NUDELNA! CGI to JEDYNE WYZWOLENIE dla tego BARDZO SMUTNEGO ZAKOŃCZENIA TEGO, CO BYŁO (pierwsze trzy filmy) najgorętszym i najbardziej ekscytującym show sci-fi, jakie kiedykolwiek nakręcono. NIKT, KOGO ZNAM, nie uważał, że ten film jest warty 14-dolarowego biletu na kino! Naprawdę poczułem się głupszy po zmarnowaniu pieniędzy na bilet! Od teraz będę czytał recenzje KAŻDEGO nowego filmu, który chcę zobaczyć - zanim pójdę... Co za totalne rozczarowanie! Ostatnie rozczarowanie było nowe 007! Co za ŻART! Kolejny totalny lewicowy śmieć! Kradną wszystkie najlepsze show i zamieniają je w lewicowy socjalistyczny program i TO NAPRAWDĘ SIE DOPIERDOLE! Następne 007 wygląda jak mężczyzna, ale jest KOBIETĄ??! MIAŁEM NA MYŚLI, ŻE SWOICH Własnych Bohaterów! Zostaw MOJĄ GWIEZDĘ, Matrika i JAMESA BONDA poza tym politycznym GÓWNIEM! Jeśli chodzi o Matrixa Zmartwychwstania... - Idź dalej! NIC TU NIE MA DO WIDZENIA! Po prostu mówię szczerze... Nienawidzę mieć zawsze rację.

Na pewno niektóre interesujące elementy i nadal podoba między Reevesem a Mossem była świetna, ale reszta było dość słabe, w tym niektóre efekty. To tylko kolejny wpis, który dalej dowodzi, że pierwszy film nie tylko był wyjątkowy, ale powinien być samodzielny (i nadal można go tak traktować, wystarczy zignorować 2-4). Nie powiem, że był zły, ale nie był zalecany. **2.5/5**

Wiem, że musi być kuszące wyciągnąć ze stodoły starą krowę na ostatnie dojenie, ale to jest po prostu zbyt wielkie pokuszenie. Nie chodzi o to, że historia jest słaba (jest), ale zajmuje zbyt długo, zanim postacie "Neo" (Keanu Reeves) i "Trinity" (Carrie-Anne Moss) dostaną się do akcji. Reeves w dużej mierze stracił swoją świeżość i wigor, a złoczyńcy wydają się groźni jak mokła sałata. Obsada wspierająca jest granicząca z bizarnym - Jonathan Groff i Neil Patrick Harris radzą sobie o wiele lepiej trzymając się swoich bardziej znanych gatunków, a postać „Bugs” Jessiki Henwick, choć zuchwała, była zbyt płaska. Grafika jest przestarzała, podobnie jak motywy związane ze zmianą czasu i sceny akcji. Jest mnóstwo strzelania, ale zupełnie nic innowacyjnego. To było rozrywkowe i uciekające przy pierwszym pokazie w 1999 roku, ale na 2½ godziny jest to powolne i powtarzalne z poważnie więdnącym dialogiem i narracją w czasie rzeczywistym / ich czasem po prostu mnie nudziło. Na pewno dobrze wygląda na dużym ekranie, obawiam się, że to, co ma, nie zadziała w ogóle w telewizji, ale poza tym - przepraszam, to słabe.

Nostalgia jest jedyną rzeczą, która uczyni ten bałagan przyjemnym. Przywitanie ekscytujących nowych postaci, przedstawienie nowych zagrożeń i sojuszy oraz wskrzeszenie klasycznych postaci wydawało się obiecywać następną rozdział, na który warto było pokładać nadzieję. Z powrotem Reeve'a i Mossa mieliśmy jeszcze więcej powodów do wiary! A film był przyzwoity... ale nie to, czegośmy się spodziewali. Moim największym rozczarowaniem były sekwencje akcji. To, co kiedyś podnosiło poprzeczkę przy choreografowanych walkach, spadło poniżej swoich poprzedników i wylądowało w typowych wstrząsanych walkach, które widzimy w wielu leniwych filmach akcji dzisiaj. Moce pchania siłą Neo stały się również rozczarowującym rozwiązaniem każdej niebezpiecznej sytuacji. Nie było to okropne, ale w swojej próbie bycia meta i samoświadomym, Matrix: Odrodzenia zapomniał, co uczyniło franczyzę wielką.

Dla tej oto filmowej serii nie ma absolutnie żadnego powodu. Sprawia, że Reloaded i Rewolucje wyglądają jak arcydzieła. Z jakiegoś powodu ktoś pomyślał, że byłoby dobrym pomysłem zrobić nowy film Matrix bez żadnych rdzeni oryginalnego Matrixa. Oryginalny styl całkowicie zniknął, a film jest wizualnie generyczny i nudny. Walki są chaotyczne i bez znaczenia. Powracające postacie są zmuszone do bardzo słabej fabuły i pozbawione swoich pierwotnych cech na rzecz kilku nowych postaci, o których nikt nie dba. Istnieją sprzeczności w fabule na każdym kroku, a ogólny cel protagonistów jest bezcelowy. Ponadto, meta żarty, użycie materiału z oryginalnego filmu i wymuszone momenty komediowe są najgorszymi rzeczami, jakie widziałem w ostatniej historii. Co za policzek dla fanów Matrixa.

To jest kolejny z tych filmów, gdzie zastanawiałem się przez dłuższy czas, zanim w końcu go obejrzałem. Obawiałem się, że albo będzie to kolejne przebudzenie Hollywoodu, aby zniszczyć franczyzę, albo tylko przeciętny zysk próbujący wycisnąć ostatnie krople z franczyzy. Ale się myliłem. Kiedy zaczęły się napisy końcowe, zdałem sobie sprawę, że film mi się całkiem podobał. Oczywiście, nie ma tego efektu wow pierwszego filmu, ale ten był pierwszy z zupełnie nową historią i koncepcją, więc może to nie jest takie zaskakujące. Powiedziałbym, że ten film łatwo bardziej mi się podobał niż trzeci film w oryginalnej trylogii. Stworzyli historię z półprawdopodobnym wyjaśnieniem, dlaczego i jak Neo wrócił do Matrycy i dlaczego w ogóle żyje. Po dość powolnym, ale wcale nie nudnym początku film rusza z typowymi popisami kaskaderskimi, tajemnicami i fajnymi efektami specjalnymi. Sceny sztuk walki nie są tak imponujące jak w pierwszym filmie, ale efekty specjalne są całkiem fajne. Jest tam nowy zły facet, czy powinienem powiedzieć program, z którym Neo musi się zmierzyć i znowu ma kilku nowych i starych przyjaciół, którzy mu pomagają. Trochę mi brakuje oryginalnego Morpheusa. Jego zastępstwo nie ma tego samego charyzmy. W innych postaciach nic złego. Najgorszą postacią i jedyną, której w ogóle nie polubiłem, był nowy Smith. Ten facet był tak fajny w oryginalnej trylogii. Smith, którego mają w tym filmie, to tylko przeciętny zły facet z Hollywoodu. Ogólnie całkiem przyjemny film science fiction/akcji i miło było zobaczyć Keanu Reevesa z powrotem jako Neo.

Ten film w ogóle nie powinien powstać. Siedziałem obok fana Matrixa, który przetrwał Matrix 2 i Matrix 3. Nie mógł wytrzymać tego. Film został stworzony z założeniem, że widzowie widzieli stare części i pamiętali każdy szczegół. Sam obejrzałem je dawno temu, ale film jest pełen odniesień i mrugnięć do starego materiału i szczerze mówiąc, zgubiłem się. Odniesienia nie są subtelne i są bardzo źle wcięte w sceny bez sensu przepływu. To dzieje się od samego początku filmu i po prostu się nie kończy. To jak przeżywanie kwasowego tripu i co jakiś czas dostawanie szoku, żeby się do niego wkręcić i wypaść z niego.