Wcielenie Malignant

Malignant to kolejny doskonały film o początkach nowej franczyzy stworzonej przez jednego z najbardziej udanych twórców horrorów tego wieku, Jamesa Wana. Utalentowany reżyser sięga po tematycznie bogatą, tajemniczo intrygującą narrację napisaną przez debiutanta w kinematografii, Akelę Cooper, i pozwala się inspirować gatunkiem giallo. Z fascynującym protagonistą genialnie zinterpretowanym przez Annabelle Wallis, niespodziewane, a zarazem przesadzone odkrycia odważnego trzeciego aktu na pewno poprawiają dość generyczną, mało ekscytującą pierwszą połowę. Podczas gdy imponujące sekwencje akcji kradną techniczne światło reflektorów, ścieżka dźwiękowa Josepha Bishary zawiera kontrowersyjne wybory twórcze, które nie każdemu widzowi muszą przypaść do gustu. Dla fanów horroru nie mogę go bardziej polecić.

To jest jeden z najgłupszych filmów, jakie widziałem od dłuższego czasu, od początku do końca to jest tylko wielki nonsens, "rewelacja" jest tak bardzo przewidywalna tak wcześnie i tak często, potem jest tak przesadnie wyjaśniona do tego stopnia, że umiera jakakolwiek subtelność, a w wykonaniu nie jest oryginalna ani pomysłowa. Nie rozumiem, jak ludziom ten film się podoba, mam wrażenie, że biorę szalone pigułki. Tego długo nie mówię, ale ten głupi film nienawidziłem.

Klasyczny przypadek tego, że zwiastun był najlepszą częścią. Muszę im jednak przyznać, że całkowicie mnie oszukali, o co w tym filmie chodzi. Kiedy pokazali Gabriela za plastikową folią na początku ... wiedziałem, że to nie jest to, na co się zgodziłem.

Ten film zaczął się bardzo mocno, zakończenie było trochę głupie, ale było zabawne. Podoba mi się ten film, jest lepszy niż jakikolwiek inny horror, który wyszedł w latach 2020 i 2021. Conjuring 3 był najlepszy, ten film jest na drugim miejscu.