Ok, rozumiem: Widziałem wiele krytyk tego filmu opartych na niedokładnej nauce i zawierających dziury w fabule tu i ówdzie. Przyznam, że dzwonek zadzwonił mi w głowie, gdy nasz główny bohater…
Ok, rozumiem: Widziałem wiele krytyk tego filmu opartych na niedokładnej nauce i zawierających dziury w fabule tu i ówdzie. Przyznam, że dzwonek zadzwonił mi w głowie, gdy nasz główny bohater Augustus nie wykazywał żadnych cech związanych ze śmiercią po zanurzeniu w lodowatych wodach arktycznych. Ale mam tendencję do zawieszenia mojej niewiary w filmy science fiction, jeśli postacie, dialogi i ogólna historia utrzymują moje zainteresowanie. To, co mnie trzymało przy akcji, nie były rzeczy związane z kosmicznymi statkami, ale raczej chwiejące się, powoli rozwijające się interakcje i związek między Augustusem i Iris, dziewczyną pozostawioną podczas ewakuacji. Jest to traktowane cierpliwie i wiarygodnie. Znalazłem się dość zaangażowany w ich zbliżenie. (I odłożyłem na bok dziwne sugestie, że Iris może nie istnieć poza własną głową Augustusa.) Sceny na pokładzie statku kosmicznego, z którym Augustus próbuje się skontaktować, były dla mnie mniej przekonujące. O, ci ludzie byli perfekcyjnymi profesjonalistami, nie? Przekomarzali się tam i z powrotem, ale gdzie były ich emocje na ogół, poza skrajnym stresem? Poza Mayą, nie zdziwiłbym się, gdybym się dowiedział, że są androidami. Północne niebo było wystarczająco interesujące, aby utrzymać moje zainteresowanie, ale wydawało mi się, że pozostawiło kilka pytań w mojej głowie, nie mniej ważne z nich było to: dobrze i słusznie jest wysłać Adama i Ewę, aby zaludnili nową planetę, ale oprócz poważnego kazirodztwa, jak mają pokonać pierwsze pokolenie?