Faceci w czerni Men in Black

Może to nie trzyma się tak dobrze, jak byś sobie życzył, ale obaj główni aktorzy naprawdę starają się w tym pierwszym wpisie, a _Ludzie w czerni_ są nadal, po tych wszystkich latach, trochę zabawy. _Ostateczna ocena: ★★★ - Podobało mi się. Osobiście poleciłbym ci spróbować._

Zabawna komedia sci-fi z Tommym Lee Jonesem i Willem Smithem. Sportowy policjant z Nowego Jorku dołącza do tajnej organizacji rządowej, która zajmuje się interakcjami z obcymi na Ziemi. Tommy Lee Jones gra jego starszego partnera, Rip Torn szefa agencji, Vincent D'Onofrio opętanego wieśniaka i Linda Fiorentino atrakcyjną koronerkę. Ludzie w czerni (1997) są szalenie zabawni w pierwszej połowie, ale trochę tracą energię w ostatnim akcie. Niemniej jednak spełniają swoje zadanie, gdy masz ochotę na zabawę i ekscytującą rozrywkę popcornową. Zainspirował trzy kontynuacje: Ludzie w czerni II (2002), Ludzie w czerni 3 (2012) i Ludzie w czerni: International (2019), przy czym ten ostatni jest jedynym filmem w serii bez Tommy'ego Lee Jonesa i Wille Smitha. Film trwa 1 godzinę i 38 minut i został nakręcony w Nowym Jorku i okolicach (np. Jersey City), a także w Semi Valley, CA (sekwencja rozbicia talerza) oraz w okolicach Los Angeles/Culver City.

Dobry film, zdecydowanie bym go obejrzał ponownie i mogę go polecić. Historycznie ten film był lepszy niż w rzeczywistości. Przynajmniej wydawało się, że wprowadził pewne koncepcje o tym, jak obcy zinfiltrują Ziemię do przemysłu, nawet jeśli tak naprawdę nie zrobili. Być może bardziej to upowszechniło, ale było bardzo dobre w prowadzeniu widzów przez tę granicę, która oddziela nasze normalne widzenie Ziemi od zintegrowanego społeczeństwa. A może po prostu tak bardzo kocham koncepcję obcych na naszej planecie. Zdecydowanie nie uważam, że sposób, w jaki to zabrali, był odpowiedni: humor jest równie denerwujący, co śmieszny większość czasu, a Tommy Lee Jones jest równie zabawny co Will Smith (to coś znaczy, osobiście) jako poważny facet, obaj zasługują na uznanie. Mimo to byli idealni dla filmu, a cała obsada wspierająca zrobiła wspaniale. Vincent D'Onofrio, jako "Nie Edgar", był prawdopodobnie najśmieszniejszą postacią w filmie dla mnie, choć nie był tak zamierzony. Scena 'zastraszyć nowicjusza pozostawiając go bez istotnych informacji' jest klasyczna i wyeksploatowana, ale takie są żarty tutaj. Zdecydowanie lubię ten film i kocham, co mógłby być.

Kolejny ulubiony film mojego. Obcy udający ludzi. Mmmmm brzmi jak prawdziwe życie. Ten film jest zabawny. Mam jedno pytanie, kiedy mnie zblbloval? Lol!