Kod Da Vinci The Da Vinci Code

Każdy twój oddech to grzech. Żaden cień nie będzie już bezpieczny, bo będziesz ścigany przez anioły. Kod Leonarda da Vinci jest reżyserowany przez Rona Howarda i zaadaptowany na scenariusz przez Akivę Goldsmana z powieści o tej samej nazwie napisanej przez Dana Browna. W rolach głównych występują Tom Hanks, Audrey Tautou, Ian McKellen, Paul Bettany, Jean Reno, Alfred Molina i Jürgen Prochnow. Muzykę skomponował Hans Zimmer, a za zdjęcia odpowiadał Salvatore Totino. Kiedy mężczyzna zostaje zamordowany w Luwrze, jego ciało zostaje znalezione otoczone tajemniczymi wiadomościami. Policja wzywa amerykańskiego eksperta od symboliki Roberta Langdona (Hanks), aby odszyfrował wskazówki. Gdy dołącza do niego paryska kryptolog Sophie Neveu (Tautou), szybko okazuje się, że nic nie jest takie, jak się najpierw wydaje, i zaczyna się rozplątywać zagadka, która mogłaby wstrząsnąć chrześcijaństwem aż do jego samego rdzenia. Rozszerzona wersja (Blu-ray) obejrzana. Nie czytałem książki! A uwielbiam filmy o poszukiwaniu skarbów/śladach! Dlatego przyszedłem do ogromnie udanego filmu Rona Howarda (ponad 600 milionów dolarów z zysku na całym świecie) pozbawiony literackiego nacisku i tylko z minimalnymi oczekiwaniami co do gatunku. Być może dlatego jestem zaledwie w małym procencie miłośników filmów, którzy naprawdę cieszyli się z filmu? Pomimo tych gigantycznych kwot finansowych. Ostatecznie jest to bardzo bezpieczne tworzenie filmu, z reżyserem i obsadą gwarantującymi profesjonalizm, ale przędzie magiczną wycieczkę po pełną tajemniczych wskazówek, tajnych organizacjach i zatajeniach. Tak, jest tam także sporo kukurydzy, co nieuchronnie powstrzymuje adaptację przed byciem hiperinteligentną. Jest też zrozumienie z mojej strony, dlaczego wielu uważa, że film jest po prostu zbyt gadatliwy, ale czy film kiedykolwiek miał być rozkręcony jako blockbuster akcji dla żujących popcorn tłumu, jak Narodowy Skarb itd.? To inteligentny konspiracyjny thriller pełen zwrotów akcji z nadrealistycznym odkryciem na finał. Jest również bardzo odpowiednio wykonany przez obsadę (poważnie zadumana i zaniepokojona), a gdy McKellen dołącza do gry po godzinie filmu, ma to także trochę klasy, podczas gdy ścieżka dźwiękowa Zimmera to majestatyczne połączenie chóru, smyczków i syntezatorów. Uważam, że film nie zasłużył na krytyczne oblanie, ale ponownie powiem, że miałem pustą kartę podczas mojego pierwszego oglądania. Nie zostałem sprzedany z powodu kontrowersji ani nie miałem śliny zaciekłej w ustach, czcząc Dan Browna, spodziewałem się dokładnie tego, co dostałem. Wadliwy, ale bardzo intrygujący dorosły thriller z zagadką, a nawet włosy Hanksa nie powstrzymały mnie przed świetnym spędzeniem czasu z filmem. 7/10

Napisanie tej recenzji może być uważane za akt próżności. Do niedawna należałem do bardzo nielicznych, którzy nie widzieli Kodu Leonarda da Vinci, ani nie czytali książki. Ale teraz to zrobiłem - obejrzałem film. Wciąż nie mam zamiaru czytać książki. Ale czy jest jeszcze ktoś, kto mógłby skorzystać z recenzji?

To miało wszystkie składniki i nawet samobičującego się Paula Bettany'ego, więc co się stało? Wszystko zaczęło się wystarczająco mocno z wymienionym już mężczyzną popełniającym tajemnicze zabójstwo w Luwrze. Okazuje się, że ofiarą jest jeden z kustoszy muzeum, a gdy policja odkrywa, że jego ciało zostało oszpecone starożytnymi symbolami, wzywają „Sophię” (Audrey Tautou), aby prowadziła dochodzenie. Ona z kolei zaprasza uznawanego amerykańskiego profesora „Langdona” (Tom Hanks), aby pomógł dowiedzieć się, co to wszystko może oznaczać, i szybko zostają uwikłani w intrygi legendarnego stowarzyszenia, które ma swoje korzenie sięgające samych początków chrześcijaństwa. Faktycznie, gdy starają się być o krok przed tymi ludźmi, którzy chcieliby ich także zabić, i którzy mają mnóstwo koneksji w całym francuskim społeczeństwie i rządzie, zaczynają podejrzewać, że Graal Święty mógłby być ostatecznym celem tutaj, gdy ich podróże prowadzą ich, przy pomocy „Sir Leigha Teabinga” (Sir Ian McKellen), na miejsce pochówku w Londynie, którego powiązania z krucjatami mają legendę. Obsada wspierająca obejmuje Jean Reno i Alfred Molina, a historia sama w sobie jest gęsta religijnością i kontrowersjami, ale efekt końcowy jest naprawdę trochę zimny. Myślę, że prawdopodobnie dlatego, że Hanks nie ma wagi, aby to dobrze utrzymać. Nawet jego spojrzenia paniki nie mają żadnej wiarygodnej szczerości, a jest zbyt mało chemii z wystarczającą Tautou. Bettany radzi sobie lepiej, udaje mu się wydobyć trochę maniakalnego fanatyzmu, a Reno zawsze potrafi grać nieco podejrzanego francuskiego glinę przekonująco, ale w większości przypadków to tylko ciężki dialog zbyt wiele wskazówek spisywanych prosto z tekstu powieści Dana Browna, bez tego, żeby Ron Howard pamiętał, że jest to medium wizualne i czasami jest dla nas zabawniejsze, gdy sami dostajemy kilka zadań detektywistycznych do rozwiązania. Jest długi, ale to nie powinno mieć znaczenia, gdybyśmy byli bardziej zaangażowani w rozwikłanie tej intrygującej tajemnicy. My nie byliśmy, jednakże, co sprawia, że jest to trochę zbyt opisowe dla mnie, przepraszam.