Bezdroże Detour

To było doskonałe. Jeden z moich ulubionych filmów noir - i to za ułamek budżetu. Natychmiast zrobiło mi się chcieć zobaczyć WSZYSTKIE filmy Ulmera - oraz znacznie więcej Ann Savage. Bezcenny znalezisko dla śmiałego kinomana.

Myślę, że aby cokolwiek zyskać z tego filmu noir, trzeba zaakceptować od samego początku, że aktorstwo jest dość słabe. Niewiarygodnie słaby Tom Neal, irytująca Ann Savage i szczególnie drewniana Claudia Drake sprawiają, że to coś, za co można by zdobyć nagrodę za wytrwałość, jeśli wytrwasz. Tom Neal jedzie przez Stany Zjednoczone, gdy podejmuje decyzję, której wkrótce żałuje - zabiera na przejażdżkę zuchwale głośną kobietę (Ann Savage), która go później okrada, zastrasza i szantażuje. Przypadkowo wpada w tarapaty i (oprócz ogólnego uczucia wdzięczności od widzów) jego ulga jest namacalna. Droga do jego sytuacji jest przekazywana poprzez jego dość żałosną retrospektywną narrację i jej nieustanne ataki, które połączone potrafią naprawdę zirytować po pewnym czasie (powiedzmy 20 minut). Niestety, nie ma wiele do zaoferowania - ani fotografia, ani scenariusz nie wstrzykują wiele tempa i/lub grozy - to po prostu męczący tyrad.

Mimo to, że _Detour_ jest świetną zabawą, sprawia wrażenie nie do końca dopracowanej. Zakończenie wydaje się być szybko posklejane, jakby scenarzyści potrzebowali więcej pomysłów, co pozostawia fabułę i postacie niedorozwinięte. Mimo to jest to przyjemne; przypuszczam, że atmosfera czasem wygrywa nad fabułą.