Spider-Man: Poprzez multiwersum Spider-Man: Across the Spider-Verse

Życie jako nastolatek nigdy nie jest łatwe, a kiedy jesteś obdarowany nadludzkimi zdolnościami pająka i prowadzisz podwójne życie jako uczeń i bojownik przestępczości; życie staje się jeszcze trudniejsze. Miles Morales (Shameik Moore) ma jeszcze trudniej ukrywać swoje sekret przed rodziną, która zaczyna obawiać się, że jego nieprzewidywalne zachowanie to więcej niż zwykła młodzieńcza niepewność.

Smutny wieczór dzisiaj. Po 80 latach to był ostatni film, który pokazał się w lokalnym kinie przed jego zamknięciem. Podwójnie smutne, ponieważ tak naprawdę nie jest zbyt dobre. Konceptualizacja za hybrydowymi stylami animacji jest spektakularna i wykonana w niezwykle dopracowany sposób - jak można by się spodziewać. Jednak historia jest wszędzie, a ilość Spider-Manów wydaje się być zaprojektowana raczej po to, aby umożliwić narracji stanie się bardziej kulturowo inkluzyjna (i dochodowa) niż na rozwijanie jakiejkolwiek znaczącej charakteryzacji. Jakiekolwiek postaci, które są, spędzają swój czas brodząc w bagnie nieodwzajemnionej i/lub zdezorientowanej rodzinnej miłości lub nastoletnich lęków bardziej odpowiednich dla telenoweli. Dialog ma swoje chwile - o ile go złapiesz - i jest trochę humoru, ale stwierdziłem, że mix audio stał się męczący po pierwszej godzinie, która naprawdę zależy od tego, czy widziałeś (i pamiętasz) pierwszy - moim zdaniem o wiele lepszy - odcinek. Cała ta tema „multiversum” może ciągle się powtarzać ad nauseam, ale jeśli pisanie pozostanie na tym nieciekawym poziomie, to nie jestem pewien, czy będę zainteresowany kolejnym zestawem powtarzających się przygód „Milesa” i jego rodziców, zainteresowanych miłością i kolegów Spider-folk.

Spider-Man: Across the Spider-Verse to kwintesencja niesamowicie szczegółowej, pięknie unikatowej i niezaprzeczalnie epickiej animacji w swoim gatunku. Niezależnie od tego, czy podoba ci się ten film, wszyscy kinomani powinni oddać hołd niesamowicie utalentowanym artystom i animatorom za tę czystą pracę artystyczną.

A być może _Beyond the Spider-Verse_ retroaktywnie uczyni historię Acrossa bardziej przyjemną, ale na razie efektowna wizualna franczyza jest w pełni pod kontrolą swoich pajęczych miotaczy.