W ciemność. Star Trek Star Trek Into Darkness

Słaba historia dla filmu z ogromnym budżetem.

Film Star Trek: W ciemność, czyli STID, jak to dzieci nazywają (co sprawia mi smutek, ponieważ jest to podobne do STI i STD), jest moim zdaniem krokiem naprzód w porównaniu z poprzednim odcinkiem, który również bardzo mi się podobał. Oba filmy od J.J. Abram'sa z 2009 roku oraz W ciemność miały jednak wspólny problem, który nie mógł umknąć mojej uwadze. A mianowicie oba w zasadzie sprawiały wrażenie niesamowicie przeciągniętego odcinka serialu. Już od samego początku miałem pytania, na które można by łatwo odpowiedzieć tylko kilkoma linijkami dialogu. Pomimo tych problemów film Star Trek: W ciemność był nadal przyjemnym kawałkiem kinematografii. Nowy film Star Trek niestety jest usiany dziurami w fabule. Niektóre... Albo przynajmniej jedno, jest zupełnie niewybaczalne. Mimo to, należy pochwalić Abram'sa i jego zespół za ich zmodyfikowany czas. Praca nad skutecznym zrestartowaniem franczyzy bez pomniejszania integralności oryginału była świetnym posunięciem. Zachary Quinto, Karl Urban, Simon Pegg, John Cho i Anton Yelchin są oczywiście dla mnie dużym plusem. Ale muszę dać specjalne brawa Benedictowi Cumberbatchowi, który okazał się świetnym złoczyńcą.

Muszę przyznać, że to naprawdę mi się podobało. Ma mniej tej wywyższającej moralności niektórych cech "Star Treka" i jest to po prostu sci-fi przygoda, w której Chris Pine ("Kirk") i jego załoga walczą z wrogami - zarówno krajowymi, jak i zagranicznymi! Dynamika między Pine'em i "Spockiem" (Zachary Quinto) nadal nie do końca mi pasuje; ale Karl Urban sprawdza się całkiem nieźle jako "McCoy" ze wszystkimi jego głupimi metaforami. (O Simonie Pegg'u "Scottym" lepiej nie mówić - ale na szczęście pojawia się rzadko). "Enterprise" musi wytropić arcyzłoczyńcę "Khana" (Benedict Cumberbatch) - odpowiedzialnego za bombowy atak w Londynie i następnie atak na Starfleet Command - w niebezpiecznym terytorium Klingonów i wyruszają z dość podejrzanymi torpedami. Między nieprawdopodobną parą "Uhury" i "Spocka" jest trochę żartobliwych wymian, które wywołują uśmiech, a Anton Yeltsin wciąż ma problemy z komputerem, aby zrozumieć jego "w's". Jest pełen walk z fazorami, koszulki są rozrywane kilka razy, a historia ma trochę definicji, aby pomóc jej ruszać się naprzód. Ostatnie piętnaście minut jednak trochę przeciąga zakończenie - ale hej, jeśli szukasz wysokiej jakości science fiction z kilkoma zwrotami akcji i ładnym wyglądem, to mogłoby ci się spodobać

JJ Abrams nie powinien już robić niczego związanego z Trek