Lighthouse The Lighthouse

Uwielbiam dziwne filmy. Pozornie niezręczne momenty, pozornie bezsensowna niejasność, czy po prostu czyste sekwencje WTF... Wszystkie mnie głęboko wciągają tym, co historia i jej twórca starają się przekazać widzom. Latarnia morska to najnowszy dodatek do grupy psychologicznych filmów grozy, które sprawią, że zastanowisz się: "co do diabła właśnie oglądam?" Niemniej jednak jest to jeden z najbardziej dostępnych "dziwnych filmów", ponieważ większość historii jest łatwo wyjaśnialna.

Czas wylać fasolę... 'The Lighthouse' to arcydzieło! Uwielbiałem go! Każda minuta filmu mnie pochłonęła. Jeden z moich ulubionych filmów 2019 roku i szczerze nie sądzę, żeby cokolwiek mogło go przebić. Powolny zstęp w szaleństwo, które wkrada się do twojej podświadomości i nie odejdzie wkrótce.

Obawiałem się, że moje ogromne oczekiwania względem 'The Lighthouse' doprowadzą mnie do nieuchronnego rozczarowania, ale na moje ulgę i zdumienie, jakoś je przerosło. To jest nadzwyczajny, zagadkowy, hipnotyczny, oszałamiający, zabawny, niepokojący, dezorientujący, pobudzający, absolutny mindfuck film, przesiąknięty błotem i potem i solą i alkoholem i gównem i spermą i moczem i krwią, prymitywnymi krzykami złości i terroru, śmiechem szaleńców i jękami potępionych, krzykiem ptaków morskich i szumem morza i kataklizmem bogów i ludzi wojny. Prześladuje cię długo po tym, jak się skończy, wrze w twojej głowie jak starzony whisky, a w dniach od zobaczenia go nie potrafię ci powiedzieć, jak desperacko chcę znów do niego wrócić. Po dostarczeniu prawdopodobnie najlepszego filmu grozy dotąd tego wieku Robert Eggers stworzył kolejne szalone amerykańskie arcydzieło, rodzaj filmu, z którego snów i koszmarów są zrobione. Warto było każde sekundy oczekiwania.

Doskonale zrealizowany film o szaleństwie, izolacji, alkoholu, zirytowanym jednookim mewie i wiatrach