Doktor Sen Doctor Sleep

Istnieje ten mylny pomysł, że "filmami strasznych" są te z demonami, potworami lub duchami dosłownie pojawiającymi się w sekwencjach strachu, jeden po drugim, w towarzystwie nadzwyczaj głośnego dźwięku. Trzeba przyznać, że boimy się tego, przed czym się boimy. Żadnych sporów tutaj. Jednak jednym z powszechnych zarzutów wobec tego typu filmów grozy jest to, że nie są "wystarczająco straszne". Nie mogłem się bardziej nie zgodzić. To właśnie te filmy są tymi, które naprawdę do nas docierają i zostają z nami na jakiś czas. Jeśli obejrzymy film z cyklicznymi skokami strachu, od razu po wyjściu z kina o nim zapomnimy. Filmy z przerażającą historią, oparte na związanych z nimi motywach, to właśnie te, które pozostawiają nas w dyskomforcie i zakłopotaniu. Piszę ten "prolog" po prostu po to, aby powiedzieć, że nie powinniście się spodziewać "straszliwego" filmu. Przynajmniej nie w głównym nurcie. Przechodząc dalej...

Recenzja filmu Doctor Sleep może się podobać fanom filmu The Shining - niektórzy uważają go za doskonałe kontynuację, inni uważają go za zbyt odmienny (co moim zdaniem jest dobrą rzeczą). Doctor Sleep działa zarówno jako kontynuacja, jak i samodzielnie; łatwo można uzupełnić braki nawet jeśli nigdy nie czytaliście ani nie widzieliście oryginalnego filmu. Jest to zabawny nadprzyrodzony horror wspierany fantastycznymi występami Fergusona i Currana.

Doctor Sleep może nie zdiagnozować cię do krainy snu, ale nużąco wyczerpuje twój świecący duch. Reżyser Mike Flanagan miał niepojęte zadanie. Zarówno dostosować powieść Stephena Kinga, co nie jest łatwe osiągnięcie zważywszy na jego unikalny opisowy styl pisania, jak i dostarczyć kontynuację tego, co wielu opisuje jako „największy film grozy wszech czasów”. Zaspokajając głód zagorzałych czytelników Kinga i miłośników kina. Więc nawet bez ujawniania mojej własnej opinii na temat Doctor Sleep, należy docenić sam fakt produkcji tego dzieła. To, niestety dla Flanagana, nie oznacza, że wybacza specyficzne nie do przyjęcia tendencje w tworzeniu filmu, które plamią, nie tylko Doctor Sleep, ale również różne rozpadające się własności intelektualne, które zostały niepotrzebnie ponownie wydobyte.

Mike Flanagan ma niektóre z największych jaj w przemyśle horroru. Spójrz na jego filmografię dotychczas. Wziął jeden z najgorszych filmów grozy w ostatniej pamięci 'Ouija' i powiedział: „tak, chcę zrobić do tego kontynuację“, z 'Ouija: Początek złamia' i w jakiś sposób zrobił go mniej okropnym. Co powiedzieć na 'Haunting of Hill House', gdzie będzie reżyserować każdy odcinek serialu telewizyjnego, który musi łączyć dwa narracje jednocześnie przez dziesięć odcinków...i znowu jakoś mu to się udało. A teraz ten gość zrobi kontynuację jednego z najbardziej cenionych filmów grozy wszech czasów z 'Doctor Sleep'...ten sk**wiel znowu to zrobił! Myślę, że Flanagan zasługuje na więcej uznania jako reżyser, zamiast ludzie narzekają, że jego filmy „nie są wystarczająco straszne an-” blah blah blah niech już zamkną się.

Częściowo satysfakcjonujące "sequel" (w pewnym sensie) do filmu The Shining z dobrymi występami Ewana McGregora i Kyliegh Curran (podczas gdy Rebecca Ferguson trochę przegina, ale nadal było zabawnie ją oglądać jako złowrogą postać). Jednakże, film jest zdecydowanie zbyt długi, prawdopodobnie z 15-20 minutami, które można by było wyciąć, a fabuła była połączeniem The Shining i X-Men z odrobiną Monsters Inc.

Fantastyczny zegarek, obejrzę ponownie i polecam.

Problemem tutaj jest fakt, że zrobili sequel do filmu z 1980 roku... a nie sequel do książki Kinga. I szczerze mówiąc, choć film Stanleya był dobry, ma naprawdę niewiele wspólnego z powieścią Kinga. Prawie The Shining tylko w nazwie. Zostało wprowadzonych tyle zmian, aż po temat, że książka i film ledwo się ze sobą łączyły. Więc kiedy zrobili sequel do filmu, a nie książki, wiele elementów, które sprawiały, że Doctor Sleep był przekonujący, wiele punktów fabuły i wiele zwrotów akcji, które sprawiały, że książka była warta przeczytania, musiały zostać zmienione, aby zachować spójność z zmianami Kubricka. Wynik jest naprawdę trochę chaotyczny. Tak wiele z tego, co było w Doctor Sleep odnosiło się do The Shining, książki, że próba dostosowania scenariusza do filmu Kubricka była, szczerze mówiąc, błędem. W końcu chwyta się słomianych fusów i nigdy nie znajduje oparcia, sprawiając, że Doctor Sleep oddala się jeszcze bardziej od opowieści, na której był oparty, niż film Kubricka... z o wiele mniejszym talentem reżysera.