The Highwaymen The Highwaymen

Oczekiwania: Zobaczyć film kostiumowy skoncentrowany na zdobyciu Bonnie i Clyde'a oraz wszystkie wydarzenia, które do tego doprowadziły. Co się stało: Dokładnie to. Ten film nie jest dla każdego, ale jeśli liczyłeś na zobaczenie dobrego filmu kostiumowego z realistyczną akcją i wydarzeniami, pokochasz ten film.

Ścigając Bonnie i Clyde'a Na podstawie prawdziwej historii dwóch znanych emerytowanych strażników z Teksasu (Kevin Costner & Woody Harrelson) zostaje zlecone ściganie i wykonanie Bonnie i Clyde'a w 1934 roku po tym, jak innym organom nie udało się. "The Highwaymen" (1983) stanowi świetną przeciwieństwo do filmu z 1967 roku z Beatty & Dunaway, które przedstawiają bandytów bardziej sympatycznie, jak również doskonałe "Bonnie & Clyde: Prawdziwa historia" (1992). Twórcy sięgają po realizm, a nie po emocje, jak np. James Bond czy Batman. I pod pojęciem "realizm" nie mam na myśli dokładnej dokładności historycznej; filmy nigdy nie są z wielu powodów. Na przykład Frank Hamer nigdy nie podszedł do Bonnie i Clyde'a z przodu ich pojazdu. Hamer i spółka po prostu roztrzaskali ich na kawałki, jak tylko stwierdzono, że to zbiegła para. Film jest szanującym okresem dziełem o życiu w Wielkim Kryzysie i ściganiu oraz egzekucji słynnego duetu przez parę starzejących się, ale doświadczonych mężczyzn. Film ma pewność siebie, żeby poświęcić na to czas, w przeciwieństwie do "Aquamana," który z niecierpliwością przeszedł do dzikiej sceny akcji w momencie, gdy dramatyczna część zaczynała być interesująca. Jeśli "The Highwaymen" jest czasami wolny i nudny, to dlatego, że sama pogoń była również powolna i często nudna. To nie jest film dla ludzi z ADHD, którzy żądają eksplozji co 5-7 minut. Jest to dla osób, które preferują okresowe dzieła jak "Cały świat," "Cross Creek," "Myszy i ludzie," "Reguły domu ciderowego," "Zielona mila" i "Woda dla słoni." Film trwa 2 godziny, 12 minut. OCENA: B+/A-

Za każdym razem, gdy mam zamiar zrezygnować z Netflixa z frustracji z powodu okropnych remaków i słabych specjalnych występów stand-upowych, oni wypuszczają film jak ten. Ma niski budżet, ale jest on bardzo dobrze i bardzo dobrze zamaskowany w sposób, który najlepiej opisać jako profesjonalny. Wygląda dobrze, wygląda jak lata 30. Jest także doskonale zagrany i zręcznie balansuje na granicy między zabawnym a śmiertelnie poważnym, gdy obserwujesz dwóch starych Teksas Rangerów przechadzających się przez świat, który drastycznie się zmienił. Innymi słowy, to czysta przyjemność oglądać.