Czarna Wdowa Black Widow

Po 19-miesięcznym opóźnieniu Marvel Cinematic Universe (MCU) powróciło na duży ekran filmem „Czarna wdowa”. Film rozgrywa się między „Kapitan Ameryka: Wojna domowa” a „Avengers: Wojna bez granic”; widzowie dostają więcej z historii Natashy Romanoff (Scarlett Johansson), gdy poznajemy jej wczesne życie przed Czerwoną Komnatą.

Pierwsza połowa Czarnej Wdowy była bardzo silna i emocjonalna. Florence Pugh była w tym filmie świetna. Była genialna w sekwencjach akcji i podobały mi się zabawne elementy w jej postaci. Chemia między Yeleną i Natashą była zbyt dobra. David Harbour również zagrał bardzo dobrze. Sekwencje akcji były dobre, ale CGI było zbyt słabe w 3. akcie. Nie podobały mi się również zmiany w charakterze Natashy. Nie ma ona nadnaturalnych mocy jak inni Avengers. Jej silny mózg i umysł łączą się, tworząc z niej śmiertelną broń, ale pokazali ją jako zbyt potężną w tym filmie. Wewnętrzne rany Natashy zostały pięknie przedstawione w tym filmie. Film mi się podobał, ale tylko dzięki Florence.

To jest ekscytująca, piękna i BARDZO, BARDZO, BARDZO zabawna podróż... ALE NIECH TO 😢... Oczywiście będzie to -{ _NIEUCHRONNIE_ }- krótka podróż dla S.J⚘. Witaj w erze super🦸‍♀️ ANACHRONICZNEGO, Er, „Prequela“

Szczęśliwie, gdyby Czarna Wdowa otworzyła Fazę 4 Marvela, byłbym jeszcze bardziej pod wrażeniem. Jednak po zobaczeniu głębokich zanurzeń w postacie, które były na marginesie przez lata, ten film wydawał się bardzo powierzchowny w porównaniu z złożonością Natashy Romanoff. Została zabrana jako dziecko, by nauczyć się być zabójcą, musiała poświęcić swoje zasady, aby zostawić za sobą swoją przeszłość, w zasadzie pozostała zabójczynią dla innej organizacji, która okazała się być prowadzona przez równie złych ludzi, jak ci, których opuściła, i teraz jest na ucieczce przed rządem, który kiedyś ją wychwalał jako bohaterkę, ponieważ nie podporządkowała się. Och, i teraz ponownie nawiązuje kontakt ze swoją fałszywą rodziną, która oddała ją i Yelenę z powrotem do Czerwonego Pokoju, jak tylko misja się zakończyła. Traumę, jaką ta postać przeżyła, lepiej byłoby badać jako miniserial, niż jako film, który jednocześnie próbuje przypominać nam, gdzie Natasha była pięć lat temu, i jednocześnie stara się nie uznawać, że w tym filmie Natasha nie grozi żadne ryzyko, ponieważ wiemy, że żyje dalej po tych wydarzeniach. Jednak bardzo jestem podekscytowany, gdzie Yelena pójdzie w przyszłości.