Dziedzictwo. Hereditary Hereditary

To jest tylko mój sposób wyjaśnienia, dlaczego ten film jest tak wysoko oceniany. To przypadek stylu ponad treścią. Naprawdę nie ma nic, na co można by się oprzeć w kontekście tego, co dzieje się z rodziną. Kiedy zaczynają się ujawnienia, są one albo oczywiste, albo błahe. Zakończenie jest kompletnym gniotem, zwłaszcza po dwugodzinnej podróży do niego. Najbardziej przerażająca scena dzieje się we wczesnej fazie i w żaden sposób nie jest nadprzyrodzona. Potem po prostu trwa i trwa i trwa i można tylko przypuszczać, że matka jest chora psychicznie. Kiedy okazuje się, że to nie jest sytuacja, którą można by wytłumaczyć, denouement, który otrzymujemy, jest znów beznadziejny i prosto z fabuły jakiegokolwiek przeciętnego horroru zrobionego dla VOD. To zostało porównane do "Oszukać diabła", ale nie dajcie się zwieść. To nie jest "Oszukać diabła" ani nic nawet zbliżonego.

Podczas gdy filmy grozy psychologicznej zdają się być rzeczą przeszłości, a filmy tego rodzaju pojawiają się od czasu do czasu, _Hereditary_ skrada się z siłą zbliżającego się zła. To nie jest przeciętne halloweenowe doświadczenie z popcornem w kinie. Zamiast tego prezentujemy nam namacalne obciążenia przez większość dwóch godzin, gdy napięcie rośnie w zanikającym gospodarstwie domowym, a z niektórymi kiełkującymi podtekstami satanistycznymi osadzonymi w jednych z najciemniejszych, najbardziej izolujących atmosfer, które rywalizują z _The Witch_ i _Rosemary's Baby_.

Prosty Simon spotkał Pieman grającego z nożem. Powiedział Prosty Simon do Pieman: "Czy chcesz zabić mnie?" Ostateczna ocena: ★★★½ - Bardzo mi się to podobało. Zdecydowanie polecam poświęcić temu swój czas.

Po ujawnieniu tajemnic swojego pochodzenia stan psychiczny artystki miniatur Annie Graham staje się coraz bardziej niestabilny. Zatapia się w serii przerażających odkryć, które powoli ujawniają jej rodowód.