Celeste była nastolatką, kiedy wielka tragedia wywindowała ją na szczyty sławy i zrobiła z niej gwiazdę muzyki pop. Od tej pory media śledziły każdy jej ruch, a jej kariera rozwijała się w cieniu zjawisk, które naznaczyły XXI wiek: ataków terrorystycznych, szkolnych strzelanin, medialnej rewolucji. Dzisiaj Celeste nie jest już tą samą osobą. Po skandalicznym incydencie, który o mały włos nie zrujnował jej kariery, chce wrócić na scenę. Musi ponownie zmierzyć się ze wspomieniami sprzed lat, a w dodatku - przygotować się do wielkiej trasy koncertowej.
Celeste Montgomery
Young Celeste / Albertine
Manager
Eleanor "Ellie" Montgomery
Josie
Journalist
Cullen Active
Ms. Dwyer
Mrs. Montgomery
Father Cliff
Musician
Mr. Montgomery
Stylist
Therese
Aidan
Waitress
| Stanowisko | Nazwy |
|---|---|
| Reżyser Reżyser | Brady Corbet |
| Kompozytor muzyki oryginalnej Kompozytor muzyki oryginalnej | Scott Walker |
| Operator zdjęć Operator zdjęć | Lol Crawley |
| Montażysta Montażysta | Matthew Hannam |
| Producent Producent | Andrew Lauren , D.J. Gugenheim , David Hinojosa , David Litvak , Michel Litvak , Robert Salerno , Gary Michael Walters , Brian Young , Christine Vachon |
| Koproducent Koproducent | Cassandra Kulukundis |
| Producent wykonawczy Producent wykonawczy | Ron Curtis , Mark Gillespie , Natalie Portman , Jude Law |
| Scenografia Scenografia | Sam Lisenco |
| Kierownictwo artystyczne Kierownictwo artystyczne | Julia Heymans |
| Logo | Firma |
|---|---|
|
Killer Films
US
|
|
Bold Films
US
|
|
Andrew Lauren Productions
US
|
|
Sierra/Affinity
US
|
|
Three Six Zero
US
|
| Język |
|---|
| English |
Co sądzą inni widzowie
Irrewerentny, dynamiczny i znamienity; obraz, jaki maluje o coraz mniej rozróżnialnym podziale między sławą a notorycznością nie jest zbyt ładny.
Irrewerentny, dynamiczny i znamienity; obraz, jaki maluje o coraz mniej rozróżnialnym podziale między sławą a notorycznością nie jest zbyt ładny.
Myślę, że Natalie Portman świetnie sobie radzi. Jej portret utalentowanej, ale autodestrukcyjnej gwiazdy rockowej brzmi prawdziwie podobnie jak wiele opowieści o prawdziwym talencie, który zaginął w…
Myślę, że Natalie Portman świetnie sobie radzi. Jej portret utalentowanej, ale autodestrukcyjnej gwiazdy rockowej brzmi prawdziwie podobnie jak wiele opowieści o prawdziwym talencie, który zaginął w rozmazanej egzystencji między rzeczywistością a notorycznością - i to bez dodatkowych konsekwencji przeżycia strzelaniny w szkole. Czy to bagatelizuje relację między terroryzmem (lub szaleństwem z bronią) a muzyką popową, czy też pokazuje istotną potrzebę tej drugiej, by iść naprzód bez względu na pierwszą? Brady Corbet spotkał się z pewną krytyką za to, jak się z tym uporał, ale ja uważam to za zbyt surowe - to zmusza do myślenia i być może testować nasze własne wartości i zasady. Będzie nadal dzielić opinię, ale nie jest to gorsze.
