Przepraszam, że przeszkadzam Sorry to Bother You

Sorry To Bother You je „neapoligetický“, „nebojácny“, „imaginatívny“.

Tak świetny poziom surrealizmu. Uwielbiam, gdy otoczenie jest całkowicie wiarygodne, zwykli ludzie, którzy mogliby łatwo pochodzić z naszego świata, ale ich świat jest całkowicie dziwny. Jedną krytyką, którą bym podał, są niedoskonałości w dubbingu, zazwyczaj nie jest to wielki problem, ale dubbing jest tak **istotny** dla historii _Sorry to Bother You_, że trudno jest to przejść. To i tak było bardzo miłe zaskoczenie, które polecam, a szczególnie doceniam grę głównych aktorów.

Ostra satyra, która trwa trochę za długo i oferuje bizarny zwrot, który wielu odrzuci. Sorry to Bother You, debiutancki film scenarzysty i reżysera Bootsa Rileya, to zarazem hołd proletariatu, bojowy okrzyk za związki zawodowe, ideologiczna analiza późnego kapitalizmu, dekonstrukcja korporacyjnej chciwości i towarzysząca komercjalizacja pewności siebie niezbędna do sukcesu. Krytyka polityki tożsamości, alegoria instytucjonalnego rasizmu w dużych firmach, parodia kultury Silicon Valley. Film bada przeszkody, z którymi borykają się Afroamerykanie w białym opanowanym korporacyjnym środowisku, i twierdzi, że doświadczenia pracowników są determinowane zarówno warunkami pracy, jak i rasą. Bada relacje w pracy, kwestie płac, solidarność pracowników, związki zawodowe, media masowe i niebezpieczeństwo zdrady samego siebie poprzez wybór korporacyjnego awansu ponad przyjaźnie, relacje i integralność osobistą. Chociaż jest nieco za długi i zaskakujący zwrot akcji na końcu drugiego aktu z pewnością odrzuci wielu widzów, dekonstrukcja i komediowe wykorzystanie zmiany języka prowadzą do filmu stale innowacyjnego, wysoko konfrontacyjnego i niezwykle zabawnego.