Ingrid wyrusza na zachód Ingrid Goes West

Czuję się bardzo nieswojo, ale w bardzo dobrym sensie.

Film był przyzwoity, ale nie jest moim typem. Odnosiłem się do niego z dystansem, ponieważ dawno temu zrezygnowałem z używania bezużytecznych mediów społecznościowych i cieszę się, że film zwrócił uwagę na złą stronę takiej platformy. Podobał mi się dobór obsady. Kombinacje były dobre. Myślę, że Oshea Jackson powinien zagrać w więcej filmach. Mógłby być kolejną wielką nazwiskiem.

_Ingrid Goes West_ to zabawna ciemna satyra na współczesny związek z mediami społecznościowymi i walidacją społeczną. Aubrey Plaza jest fantastyczna, jak zawsze, a jej komediowy timing jest tutaj genialny. Tak wiele jej kwestii sprawiło, że się załamałem. Jej relacja z Elizabeth Olsen jest także świetna. Nieprawdopodobna przyjaźń między nimi wydaje się autentyczna i prawdziwa, co naprawdę przyczynia się do stworzenia wrażeń podczas bardziej emocjonalnych momentów filmu. Ogólnie myślałem, że historia była całkiem dobra. Istnieje tak wiele aspektów, z którymi widzowie mogą się utożsamiać, jednocześnie czując się organicznie. Nigdy nie miałem wrażenia, że jestem trafiony przez metafory, były one dostarczane naturalnie. To rzadki film, w którym główna postać jest trudna do kibicowania. Naprawdę zależy jej tylko na sobie i zasługuje na praktycznie wszystko, co się jej przydarza, ale jest w niej pewna empatia. Ten film pokazuje rozkład jej stanu psychicznego i mimo że zewnętrznie jest najgorszą osobą, jaką można sobie wyobrazić, głęboko wewnętrznie robi to dla akceptacji. Jest surowy i realny, a czasami niesamowicie trudny do obejrzenia, co w pełni się ujawnia w klimaksie filmu.