Paradoks Cloverfield The Cloverfield Paradox

Umieszczenie Roya na stacji kosmicznej może wydawać się złym pomysłem, ale zrobienie tego filmu było jeszcze gorsze. The Cloverfield Paradox to pośpieszna kopia/bezmyślna praca, której zabrakło czasu na połączenie wydarzeń. Trochę Alienów tutaj, odrobina Eksperymentu Filadelfijskiego tam i garść innych klasycznych filmów science fiction posypanych na wierzchu. Tak, ta część z Evil Dead była śmieszna, dajmy sobie trochę tego! Zakończmy to tytułem, który przyciąga również miłośników horroru i czas na zarobienie na tym mockbustrze.

To dobre sci-fi bzdura. Jest sympatyczna obsada, kilka napiętych momentów grozy i ciekawy pomysł z odseparowaną ręką. Przeważnie generyczny bałagan scenariusza nie dorównuje potencjałowi pozostałych elementów. Najbardziej rażącą wadą jest jednak wątek B, sceny na Ziemi dodane dzięki testowym widzom, które nie mają żadnego wpływu na główną historię rozgrywającą się w kosmosie. Dziękujemy, testowi widzowie.

Podobnie jak Prometheus w 2012 roku, ten film był poważnym rozczarowaniem. Decyzje postaci są dziwaczne, motywacje niewyjaśnione. Nauka jest fałszywa. Elementy horroru nie są przerażające. Cała rzecz brakuje stylu, oryginalności, humoru lub jakiegokolwiek iskry.