Manchester by the Sea Manchester by the Sea

Obejrzałem ten film ze względu na jego wysoką ocenę, ale stwierdziłem, że film jest zbyt długi i być może powinien zostać skrócony do 90 minut lub mniej. Zazwyczaj wybieram rozszerzone wersje filmów, ponieważ lubię naprawdę zagłębiać się w postacie i zazwyczaj nie lubię, gdy wszystko dzieje się zbyt szybko. To była jedna z tych okazji, kiedy zamiast rozrywki oglądanie było raczej obowiązkiem, występy aktorów nie były niczym szczególnym ani kontekst historii.

Trzeci film amerykańskiego dramatopisarza Kennetha Lonergana, po tym jak jego kariera została brutalnie zatrzymana przez nieszczęsny MARGARET (2011), zrealizowany w 2005 roku jako długo oczekiwane kontynuacja jego znakomitego debiutu YOU CAN COUNT ON ME (2000), potem uwięziony w labiryncie sporów sądowych z producentami filmu i dopiero 6 lat później mógł zostać wydany tylko w ograniczonym zakresie, MANCHESTER BY THE SEA działa jak powalający powrót i jest tak dobry, jakiego można się spodziewać pracując z miażdżącym żalem i nie do zniesienia winą.

Życie nie odzwierciedla tego, jak byśmy chcieli. Po pierwsze nie bazuje na żadnej książce, ale można zauważyć efekt książki w opowiadaniu. Jeden z najlepszych oryginalnych scenariuszy, nie będę zdziwiony, jeśli zdobędzie Oscara. Na początku miałem trudności z zrozumieniem fabuły. Ponieważ przeszłość i teraźniejszość się nakładały podczas prezentacji na zmianę. Ale chodziło o teraźniejszość z regularnymi flashbackami, które dołączały do opowieści poprzez porównywanie/ujawnianie wcześniejszych wydarzeń. Po kilku okazjach przyzwyczaiłem się i cieszyłem się resztą seansu.

Wspaniali bohaterowie filmu. O filmie można powiedzieć niewiele, co jeszcze nie zostało powiedziane.