Carol Carol

Gdy myślisz, że już nie może być lepiej... Pierwszą rzeczą, którą zauważyłem po obejrzeniu filmu, jest to, że w nominacji do Oscara zaszła jakaś pomyłka. Rooney Mara powinna być na głównej roli, podczas gdy Cate Blanchett w roli drugoplanowej. Może ludzie z Akademii źle zrozumieli, że rola tytułowa musi być główną postacią. Ich zamiana w rzeczywistości nie ma sensu. W każdym razie Oscary nigdy nie miały sensu. Fabuła była w porządku, ale adaptowany scenariusz i reżyseria, zwłaszcza muzyka, były doskonałe. Tylko ze względu na scenę końcową będziesz kusić się, aby podnieść swoją ocenę niż to początkowo myślałeś. Nie spodziewałem się, że film będzie niesamowity, więc nie jestem rozczarowany ogólnym wrażeniem z filmu. Wierz mi, ostatnią rzeczą, jaką chcę zobaczyć w tym filmie, jest Cate Blanchett naga. Może z szacunku, z powodu jej wieku lub dlatego, że nie jestem nią zainteresowany, istnieje wiele powodów, których nie potrafię zrozumieć, ale poznając temat filmu, modliłem się, aby to się nie stało. I oczywiście nie da się temu uniknąć, w przeciwnym razie film straci swoją duszę i siłę. Cóż, było lepiej, niż myślałem, obie aktorki były dobre, ale Rooney Mara dominowała. W jakiejkolwiek kategorii jest nominowana do Oscara, będę szczęśliwy, jeśli wygra. Nie jest to konieczne do obejrzenia, ale przyzwoity film i lepszy w niektórych fragmentach.

'Carol' jest pięknie sfilmowany i bardzo dojrzały. Gra aktorska była bardzo wysoka przez cały film. Cała rzecz wydawała się jakby z lat 40. Uwielbiałem, jak wszystko wyglądało i czuło się, zasługiwało na dużo więcej nagród, niż otrzymało.

Therese (Rooney Mara) jest dość niezadowolona, pracująca w sklepie, który często odwiedza o wiele bardziej interesująca Carol (Cate Blanchett). Ich pierwsze spotkanie zapala iskrę, która szybko przejmuje kontrolę nad ich życiem, gdy rozwija się zależność między kobietami. Carol jest zamężna za bogatego Harge'a (Kyle Chandler), ale jest to puste małżeństwo, które kończy się w sądzie rozwodowym - ich córka jest ważną figurką w tym procesie. Therese ma długoterminowego chłopaka Richarda (Jake Lacy), który chce się ustatkować i ożenić - oboje mają wiele do stracenia, gdy ich relacja nabiera na znaczeniu i intymności. Harge sprytnie włączył do ich proponowanego wspólnego porozumienia o opiekę klauzulę moralności i nie waha się sięgać po dość podstępne metody śledzenia aktywności swojej żony, aby udowodnić, że nie nadaje się do jakiegokolwiek dostępu do swojego dziecka. Musimy także rozważyć bliskość przyjaźni między Carol a jej najlepszą przyjaciółką Abby (Sarah Paulson) i w środku zawiłości ich życia ryzykują, że zostawią wszystkich bez niczego. To historia miłosna, ale w dużej mierze pozbawiona sentymentalizmu. Opowieść o miłości, która jest bardziej wewnętrzna, gdzie jedna miłość imponuje nad drugą w walce o przewagę nad sercem i rozumem! To Mara wykonuje większość ciężkiej pracy, jej postać wydaje się być bardziej wiarygodnie skonfliktowana; ale Blanchett dobrze gra jako zdesperowana matka coraz bardziej stłamszana okolicznościami nie do jej stworzenia. Film świetnie wygląda, projekt produkcji i muzyka od Cartera Burwella dodają bogactwa tematowi, który oferuje nam kilka złożonych postaci i sytuacji, które są wszystko inne niż proste. Może być trochę zbyt rozmowny - jest dużo słów - ale to jest mało istotne. To nadal klasyczny kawałek kina.