John Wick John Wick

To jest bardzo mój rodzaj filmu. Prosty, pełen dobrej akcji, nasz bohater nigdy nie odchyla się od swojej ścieżki i nie ma w nim społecznych czy emocjonalnych bzdur. Ci, którzy oglądali film, mogą się zastanawiać, dlaczego twierdzę, że nie ma w nim emocjonalnych bzdur, skoro cała fabuła jest prowadzona przez bardzo emocjonalną reakcję Johna Wicka na śmierć swojej żony i późniejsze zabicie psa, który otrzymał jako ostatni prezent od niej. Co mam na myśli mówiąc „bez emocjonalnych bzdur” jest to, że John Wick nigdy nie waha się, film naprawdę nie próbuje przedstawiać go jako „zwykłego” faceta mającego wątpliwości co do zabicia złych chłopaków i nie wpada w jakieś głupie transy typu „czy naprawdę powinienem pociągnąć za spust” i upuszcza broń w najgorszych możliwych momentach, jak to jest w wielu filmach. Oczywiście, w tym filmie są emocje. Gniew i pragnienie zemsty w szczególności z dodatkiem zdrowej dawki strachu od złych chłopaków... w końcu to jest.

Nie rozumiem, dlaczego ten film ma tak dobre recenzje. Jest prosty i dosyć nieciekawy. Dużo akcji i znanych twarzy (wielu z seriali telewizyjnych), ale nic więcej. Ten samy stary bezmyślny wątek, który ma usprawiedliwić mnóstwo kul.

Keanu Reeves to John Wick w tytule roli, żałujący jednoosobową armię, która wpada w furię, gdy gangsterzy zabijają jego psa. Następuje rzeź. Płacący publiczność lubią dobry film zemsty, w ciągu ostatnich kilku dekad było ich sporo i cieszą się popularnością. Gdy tylko zostaje ustalona fabuła - Wick opłakuje stratę ukochanej osoby - cieszy się nieco radością dzięki zwierzakowi - tylko po to, by mu to zostało odebrane, wtedy film staje się wspaniale nie do zatrzymania akcją. Wick, w dobrych rękach z nastrojowym i muskularnym Reevesem (broda dziwna, ale silna w obecności), przecina szlak przez gangsterskie bloki wschodniego miasta. I to właściwie wszystko! Charakteryzacje są cienkie, jest trochę szalone i oczywiście niedorzeczne, ale cholernie jest zabawnie. Oto więc film akcji, który nie ma pretensji do wyższości. Baw się dobrze. 7/10

John Wick to doskonały film akcji zemsty, który podnosi poprzeczkę dzięki doskonałemu oświetleniu, kinematografii i pokazom sztuk walki od Keanu. Pan Wick spędza resztę filmu wyrównując rachunki z bossem mafii za czyny jego syna, który zabił jego psa i ukradł mu samochód. Jeśli chodzi o fabułę, jest dość prosta, ale świat jest bardzo głęboki. Reeves prezentuje tu przyzwoitą ilość zakresu aktorskiego, ale jego prawdziwym talentem jest likwidowanie złoczyńców jednym strzałem w głowę za raz. Jest wspaniale widzieć, jak uderza kogoś po głowie, trzyma go w dół podczas przeładowywania, a następnie go eliminuje.

Czysta i niezakłócona akcja John Wick - to ten rodzaj postaci, których imię wystarcza, by wzbudzić strach w umysłach ludzi. A ktokolwiek nie jest przerażony, nie oznacza to, że jest lepszy, po prostu oznacza, że nie zna JOHN WICK. Zdecydowanie nie jest to pierwsza postać tego rodzaju, ale bardzo niewiele postaci tego rodzaju przekonuje cię, że są tym, czym mają być. Powiedzmy po prostu, że John Wick kopie d*py i jest w tym naprawdę niesamowity. Nie potrafię sobie wyobrazić nikogo innego w roli Johna Wicka niż Keanu Reeves, facet żyje postacią na ekranie. Walki wręcz, użycie noży i broni, akcja, wszystko to czasem wydaje się poetyckie. Najbardziej polubiłem to, że nie było zbyt wiele hałasu, żadnego bum bum, tylko bang bang, dokładnie to, czego oczekiwałbyś od płatnego zabójcy. Kinematografia, dialogi, ścieżka dźwiękowa, reżyseria, akcja, wszystko było dokładnie tym, czego taki film potrzebuje. Dla mnie wszystko było na swoim miejscu i myślę, że każdy fan filmów akcji polubi ten film. To świetny film akcji zemsty, który nigdy nie traci tempa przez cały swój przebieg. Więc każdy, kto uwielbia widzieć krążące kule po ekranie, albo lepiej powiedzieć, trafiające dokładnie w odpowiednie miejsca, idźcie i zobaczcie ten film. Będziecie zadowoleni. 8 z 10

Jest tandetne, schematyczne i grane przesadnie. Jest także stylowy, o wysokiej energii i ogólnie po prostu zabawny film na popcorn.

Mistrzostwo w choreografii kaskaderskiej i budowanie świata sprawiają, że John Wick staje się nowym standardem filmów akcji.

Keanu Reeves w tym filmie prezentuje się doskonale jak nigdy od czasów Matrixa!!!

Moja żona zmusiła mnie do obejrzenia serii John Wick, gdy ukazał się trzeci... i zacząłem od trzeciego. Była pewna, że muszę obejrzeć pierwsze dwa, aby zrozumieć, o co chodzi... Ja byłem pewien, że nie jest to konieczne. Okazało się, że miałem rację. Nie musisz oglądać 1 i 2, aby zrozumieć, co dzieje się w 3. Nie musisz oglądać 1, aby zrozumieć 2. Możesz naprawdę zacząć oglądać gdziekolwiek chcesz i być na bieżąco w kilka sekund. Fabuła jest naprawdę cienka jak papier. Już widziałeś filmy z fabułami jak ta. Twardziel, który jest najlepszy w tym, co robi, wychodzi zemsty. To mogłoby być fabuła z filmu Zabójca... z jakiegokolwiek innego filmu właściwie. Fabuła nie ma znaczenia. Ważna jest stylizowana, nieustanna akcja. Akcja jest mocna, szybka i naprawdę, NAPRAWDĘ wygląda świetnie. Historia to absolutnie nic, o czym warto byłoby pisać do domu, ale i tak nie jest istotna dla filmu. Tam nie ma zabawy. Wszystko jest cienkie jak papier, wszyscy wiedzą, że jest cienkie jak papier.... ponieważ wszyscy zdajemy sobie sprawę, że to jest akcja od początku do końca i rzeczy takie jak fabuły i historie w filmach takich jak ten tylko naprawdę przeszkadzają. Zbyt głębokie i film zaczyna śmierdzieć. Więc, to, co masz, to naprawdę fajna, ekscytująca, świetnie wyglądająca akcja... i jest to rozrywkowe. Nie ma problemu przyznać, że jest niska pod względem fabuły, ponieważ.... to jest to, co jest, i to, co jest, jest super zabawne i super rozrywkowe.

John Wick to jest definicją filmu akcji na miarę blockbuster, z dużymi scenami i wizualnymi efektami kaskaderskimi, które pozostawiają widzów z zapartym tchem. Mimo że fabuła i występy aktorskie pozostawiają wiele do życzenia, twórcy starają się stworzyć większy świat wokół postaci. Istnieją naprawdę kreatywne usługi i legendy, które wprowadzają do podziemia zabójców, co jest po prostu genialne. Aktorstwo w ogólności jest dość nijakie. Kocham Keanu Reevesa jako człowieka, ale nie potrafi on dobrze podać dialogów. Wiem, że ma być bardzo bezemocjonalny, ale jego sposób mówienia jest dość robotyczny i niezgrabny. Jego występ nie odbiera wiele filmowi, ale mógłby go podnieść, gdyby był trochę lepszy. Główny konflikt fabuły jest trochę tandetny i nie do końca zadziałał na mnie, ale ostatecznie jest tylko pojazdem dla akcji i robi wystarczająco, aby posunąć historię do przodu. Głównym naciskiem tych filmów jest brutalność choreografii. John Wick z łatwością składa duże ciało zabitych, wykonując przeciwnych zabójców z użyciem wielu broni i taktyk. W filmie są kreatywne zabójstwa, ale większość z nich to po prostu strzały w głowę z pistoletu. Byłoby fajnie zobaczyć trochę większą różnorodność, ale to było tak nachalne i absurdalne, że i tak świetnie się przy tym bawiłem.

Czysta rozrywka, to. Cieszę się, że w końcu zabrałem się za oglądanie tej serii! Spodziewałem się czystej przyjemności i dokładnie to dostałem. 'John Wick' to dobra zabawa! Jest bardziej przesadny, niż myślałem, ale to nie jest krytyka. Niektóre postacie znikają zaskakująco szybko (sprawiedliwość dla Clarke'a Petersa!), nawet gdy ten, który powinien zostać natychmiast usunięty, jakoś udaje się przetrwać przez jakiś czas.

Po prostu fajna postać, która robi wiele bardzo złych rzeczy z całkowicie słusznych powodów. Niesamowicie zręczna i niezwykle płynna akcja w tym filmie. Ale subtelności i niuanse szczegółów świata sprawiają, że ta historia jest tak uzależniająca. Nawet po ponad stu obejrzeniach wciąż muszę pominąć tę scenę z szczeniakiem.

Reeves to świetny aktor. Kolejny film pełen akcji. Wścieka się na wszystkich, bo zabili jego psa.

Kiedy para młodych gangsterów polubią auto niedawno owdowiałego „Johna Wicka” (Keanu Reeves), mało kto spodziewa się, że będzie w stanie stawić im opór, gdy w nocy włamią się do jego domu i ukradną je - pobiją go i jednocześnie zabiją jego psa. Co jest jasne dla głównego złoczyńcy „Viggo” (Michael Nyqvist), to że jego gorącogłowy syn (Alfie Allen) narobił niezłego bałaganu. Aby ratować swojego syna przed pewną śmiercią, próbuje zdobyć pomoc od zabójcy „Marcusa” (Willem Dafoe), ale „Wick” jest uzbrojony w cały arsenał broni i kilka cennych złotych monet, co sugeruje, że jest częścią międzynarodowej sieci z zasadami! Obywatelom, którzy staną im na drodze, lub ich wykonawcy „Winstonowi” (Ian McShane), grozi niebezpieczeństwo. To akcja od początku do końca, z mnóstwem brutalnych scen. Reeves trochę powtarza swoją rolę „Nea” z „Matrixa” (1999), ale tutaj choreografia kaskaderska jest znacznie mniej powtarzalna, a dynamika kotka i myszki jest bardziej ekscytująca niż w niektórych przygodach wideo, gdzie scenariusze grają, resetują i powtarzają się zbyt często. Reeves nie ma wiele znaczącego dialogu, o który musiałby się martwić, gdy odkrywane są elementy akcji, musi tylko być równie sprawny z igłą chirurgiczną, jak z bronią, nożami i zniszczonym meblem. Trochę to się pospiesza na końcu, gdy kilka istotnych pobocznych wątków zostaje zakończonych mało pomysłowo, ale to nadal solidny i rozrywkowy thriller zemsty, który balansuje między zamętem a rzezią niemal idealnie.