Furia Fury

Kwiecień 1945. Gdy Sojusznicy podejmują swoje ostatnie natarcie na europejskim teatrze działań wojennych, doświadczony sierżant armii o nazwie Wardaddy dowodzi czołgiem Sherman i jego pięcioosobową załogą na śmiertelną misję za liniami wroga. W mniejszości, bez broni i z nowicjuszem w swoim plutonie, Wardaddy i jego ludzie stają w obliczu przytłaczających szans w ich bohaterskich próbach uderzenia w serce nazistowskich Niemiec.

Film 'Fury' ma fantastyczne sceny. Efekty specjalne są niesamowite, a dźwięk jest genialny. Film jest bardzo krwawy, pełen eksplozji i fruwających części ciała. Jednak dialog i interakcje między postaciami były śmieszne. Romans, który próbowano wpleść w środku filmu, nie zadziałał i wydał się dziwny. Postacie były jednowymiarowe i wydawały się jak chodzące stereotypy. Film bardziej przypominał 'Tropic Thunder' niż 'Szeregowiec Ryan'. Brak długich ujęć krajobrazów i bitew sprawił, że film nie wyglądał tak rozlegle ani pięknie jak inne filmy tego gatunku. Niemniej jednak, sceny akcji były bardzo dobrze zrealizowane i były ekscytujące oraz znakomicie zrealizowane.

Wiem, że sporo ludzi skarżyło się na realizm w tym filmie, mimo że ma wysokie oceny na większości stron filmowych. Miałem nadzieję, że skargi to głównie drobne szczegóły, takie jak niewłaściwy model czołgu Sherman i podobne. Niestety okazało się, że to było trochę więcej. Powiedziałbym, że ten film jest wyraźnie napisany przez jakiegoś scenarzystę z Hollywoodu siedzącego w swoim wygodnym fotelu i nigdy nie mającego styczności z żadnymi działaniami wojskowymi, nie mówiąc już o akcji na żywo w swoim życiu.

Bardzo rzadko udaje mi się cieszyć filmem tak samo jak podczas mojego pierwszego oglądania, ale ten film naprawdę przeniósł mnie z powrotem na kanapę mojego dziadka w 2015 roku. Obsada była niesamowita, a występ Jona Bernthala wyróżniał się najbardziej. Brad Pitt, Logan Lerman i Shia LeBouf również byli świetni w tym filmie, ponieważ byli to zdecydowanie jedna z najlepszych zbiorowych obsad tego roku. Początkowo byłem trochę rozczarowany kinematografią, ale w miarę jak film postępował, zdecydowanie się poprawiał. Charakteryzacja postaci to kolejna rzecz, która wyróżnia się w tym filmie. Grady (Jon Bernthal) jest prawdopodobnie najlepszym przykładem tego, chociaż głębia poświęcona Boydowi (Shia LeBouf) i Trini (Michael Pena) poprzez ich charakteryzację była również niesamowita. Ostatnim aspektem filmu, który pokochałem, był dialog. Chociaż nie był to Gra o tron, zdolność przyniesienia głębi, charakterystyki, symboliki i wielu innych rzeczy do historii poprzez dialog była bardzo dobrze wykonana. To jedno z najlepszych dzieł Davida Ayera i gorąco polecam ten film!!!