Mumia powraca The Mummy Returns

Trochę cierpi z przekonania powszechnie obecnego w sequelach, że "Większe znaczy lepsze". Rozszerza mitologię (co nie jest jednoznacznie pozytywne), ale przede wszystkim nadal zapewnia dobrą zabawę, głównie dzięki relacji między postaciami Brendana Frasera i Rachael Weisz.

Większe nie zawsze jest lepsze; tu jest przesadzone

Tak, i nigdy nie zaszkodziło przeczytanie książki. Pamiętasz, jak to było? Po finansowym sukcesie "Ognistej Mumii" dwa lata wcześniej, kontynuacja była nieunikniona. Duże nazwiska z pierwszego filmu są z powrotem, Brendan Fraser, Rachel Weisz, John Hannah, Arnold Vosloo i Oded Fehr. Stephen Sommers ponownie reżyseruje (i pisze), Patricia Velasquez pojawia się jako główna postać po swoim cameo w pierwszym filmie, a młody Freddie Boath gra syna Ricka i Evelyn, którzy teraz są małżeństwem. Tym razem cameo dostaje Dwayne "The Rock" Johnson, który gra The Scorpion King i jest zastąpiony bardzo słabą wersją CGI na zakończenie filmu.

To jest tak naprawdę równie dobre jak jego ojciec - ale dlaczego zawsze musimy wprowadzać dzieci do historii? W tym przypadku Freddie Boath dołącza do grupy nieustraszonych poszukiwaczy przygód, którzy próbują ocalić świat przed plagą niedawno ponownie wcielonej mumi. Znajduje Bransoletkę Anubisa, zostaje porwany i rusza zabawna wyścig z czasem przez pustynię, napotykając po drodze wszelkiego rodzaju niebezpieczeństwa i złowrogie istoty. Ten film również wprowadza nas do „Króla Skorpiona” i Sommers znowu utrzymuje to wszystko w ruchu. To po prostu rozrywka i jeśli nie szukasz niczego więcej, to w swoim gatunku nie zawodzi.