Miss Agent Miss Congeniality

Ostatni raz byłem tak nagim w miejscu publicznym, jak wychodziłem z łona matki! Miss Sympatia przedstawia Sandrę Bullock jako agentkę FBI Gracie Hart, która musi wejść pod przykrywką do konkursu piękności Miss United States, aby powstrzymać psychopatę przed popełnieniem niezliczonych morderstw. Założenie jest proste, to scenariusz Pygmaliona/Mojej Fair Lady, który przekształca szorstką i twardą Gracie w wiarygodną uczestniczkę konkursu. Dlatego mamy całą komedię, która towarzyszy jej dosłownie walce ze wszystkimi, włącznie z własnymi opiniami na temat konkursów, ponieważ jest proszona o bycie czymś, w co nie wierzy, że jest w jej naturze. Tajemnica tożsamości mordercy na wolności utrzymuje się przez większość filmu, a nawet kiedy jest już znana, a dramat staje się głównym punktem, ciężko jest zdjąć uśmiech z twarzy. Dowcipy są liczne, a Bullock znajduje chemię ze wszystkimi swoimi współpracownikami. Jest bardzo niedocenianą aktorką komediową, a jej zdolność do budowania relacji z całym obsadą jest cudowna do obserwacji. Nawiązując do napięcia seksualnego z Benjaminem Brattem, wymiany zdań z Ernie Hudsonem, sposobu, w jaki reaguje na inne piękne dziewczyny, a przede wszystkim interakcji z Michaelem Cainem, który gra kempowego stylistę i w każdej scenie, w której występuje, zrywa dach ze śmiechu.

Dobra komedia, chociaż z przesadzonym i nieprawdopodobnym fabułą. To być może jedna z najbardziej przyjemnych i uroczych komedii lat 2000. To nie jest doskonały film, jest od tego daleko, ale udaje się zrealizować swoje obietnice i zapewnia nam godzinę i pół ciepłej i przyjaznej zabawy. To jeden z tych filmów, które, choć nie są doskonałe, są idealne do oglądania z rodziną i nie pozwala nam marnować czasu.

Sandra Bullock jasno się bawi jako niezręczna agentka FBI, która zostaje wplątana w intrygę mającą zapobiec tragedii na nadchodzącym konkursie "Miss America". Pomagana przez kampowato elokwentnego Sira Michaela Caine'a jako jej fixera, który potrafi wyciągnąć coś z wieprzowego ucha, wyrusza do tego lwa jaskini pustki, seksizmu i głupoty prowadzonej przez wspaniale dwulicową Candice Bergen i jej sympatycznego kompana Williama Shatnera. Film celnie krytykuje każdy głupi, stereotypowy i misogynistyczny stosunek, który otacza tego typu wydarzenia - ale pokazuje także, że wielu uczestników nie jest aż tak głupich, jak można by się spodziewać. Bullock prezentuje się dobrze, ścieżka dźwiękowa również pomaga - a jeśli chodzi o lekkie filmy komediowe; ona i słodki Benjamin Bratt całkiem nieźle sobie radzą. Nie oczekujcie Nagrody Pulitzera i może Wam się spodobać...