Błękitna głębia Into the Blue

Into the Blue nie łamie nowych granic, ale jest solidnym thrillerem z zabawną obsadą, trzymającą w napięciu historią i warty obejrzenia. Film jest najlepiej znany z wykorzystaniem popularności swoich atrakcyjnych gwiazd do promocji tego niskobudżetowego filmu. Jednak jeśli faktycznie poświęcisz czas na obejrzenie filmu, odkryjesz solidny thriller z polowaniem na skarby, atakami rekina, zwrotami akcji, bossami narkotykowymi i innymi. Paul Walker i Jessica Alba doskonale sprawdzają się jako młoda para zakochana, żyjąca z małych prac na Bahamach z marzeniami o prowadzeniu własnej firmy zajmującej się odzyskiwaniem wraków statków. Ich polowanie na skarby splata się z wysiłkami handlarza narkotyków, by odzyskać zgubioną przesyłkę. Stawki stale rosną, gdy rekiny atakują i zaufani koledzy okazują się mniej godni zaufania. Ekscytujące i trzymające w napięciu polowanie na skarby Into the Blue może być ukrytym skarbem samym w sobie z odpowiednimi oczekiwaniami.

Myślę, że plakat mówi wszystko, i jeśli szukasz czegoś dla oka, to przez pierwszą godzinę ani Paul Walker, ani Jessica Alba nie zawiodą. To przychodzi później, gdy muszą ubrać się i zagrać z tym daleko idącym hybrydowym przemytem narkotyków i nurkowaniem. To właśnie ta druga aktywność przekonuje tych dwóch oraz „Bryce'a” (Scott Caan) i „Amandę” (Ashley Scott), że mogliby zrobić swoje fortuny. Problem polega na tym, że nie można po prostu wydobyć tony starożytnych skarbów z dna morza i popłynąć z nimi do portu. Co to ma wspólnego z narkotykami? Wiemy z preambuły, że rozbił się samolot, i że zawiera dużo kokainy. Zgadnij co? Tak, znajdują ją. Pierwotnie nie chcą mieć z tym nic wspólnego, później dochodzą do wniosku, że powinni spróbować ją sprzedać - i to stawia ich w konflikt z „Batesem” (Josh Brolin), który chce mieć ciasto i zjeść je! Kiedy tempo przyspiesza, następuje teraz mnóstwo pełnych akcji szarży w wodzie i poza nią. To nie jest najlepsze, ostatnie dwadzieścia minut (z uwzględnieniem dość oczywistego CGI) jest właściwie dość ekscytującą sekwencją, która pozwala wszystkim zmoczyć się i dostać do kłopotów - i lepiej będzie, jeśli będziesz umiał odróżnić rekiniego tygrysa od tuńczyka. Brolin sprawdza się jako całkiem dobry łotr, Caan - no cóż, prawdopodobnie powinien nazywać się Nie Może, a ci dwaj na plakacie pokazują nam, że piękni ludzie wciąż mają miejsce na małym ekranie.