Sexy Beast Sexy Beast

Sexy Beast jest reżyserowany przez Jonathana Glazera, napisany przez Louisa Mellisa i Davida Scinto. W rolach głównych występują Ray Winstone, Ben Kingsley, Ian McShane, Amanda Redman, Cavan Kendall, James Fox i Julianne White. Muzykę skomponował Roque Baños, a zdjęcia wykonał Ivan Bird. Były złodziej Gary 'Gal' Dove (Winstone) znalazł spokój na Costa del Chill Out, ale jego spokojne życie zostaje zburzone, gdy na scenę wkracza groźny gangster Don Logan (Kingsley), który domaga się, aby Gal wrócił do Londynu i wykonał kolejne zadanie.

Ostatnio ja i pani Tammy oglądaliśmy film 'Under the Skin' reżysera Glazera i zakochaliśmy się w jego nadprzyrodzonej szaleństwie i atmosferze, a ponieważ miałem jego pierwsze dwa filmy na DVD, postanowiliśmy, że przynajmniej ten pierwszy wymaga natychmiastowego zbadania. Uwielbiam pracę Raya Winstone'a od jego wczesnych dni pracy w filmach Sir Alan Clarke'a, a Ben Kingsley zawsze jest ucztą. Oglądanie postaci przywołało takie wspaniałe wspomnienia moich młodzieńczych dni, podróżując po Anglii i Europie kontynentalnej w grudniu 1986 roku. Nie możemy się już doczekać, aby być może zobaczyć 'Birth' jeszcze w tym tygodniu... To zdecydowanie jeden z najlepszych i najbardziej oryginalnych brytyjskich filmów gangsterskich od czasów 'Długiego piątku' i 'Mona Lisy' z tamtego okresu...

Ben Kingsley jest świetny w tej ostatecznej komedii o napadzie. Jest wysłany, aby porwać „Gala” (Ray Winstone) i jego żonę „Deedee” (Amanda Redmnan) z ich zasłużonej emerytury (z przestępczego świata) w Hiszpanii. Na początku nie chcą „Logana” i jego planu, ale seria niemal surrealistycznych wydarzeń i negocjacji, które można naprawdę opisać tylko jako wyjątkowe (i lekko diabelskie), wkrótce znów ich zjednoczy z „Teddy” (Ian McShane) i radośnie knują. Tymczasem „Gal” ma bardzo dziwne sny - i wkrótce boryka się z odróżnieniem rzeczywistości od swoich barwnych i groźnych wizji. Standardowa linia fabuły nie jest warta zbyt wielu słów, ale charakteryzacje robią różnicę. Zwykle drewniany Winstone świetnie kontrastuje swojego twardziela przestępcy z jego niemal sentymentalną miłością do żony i rodziny. Ona, była „artystka dla dorosłych”, okazuje się być równie silna jak on, a nawet niepozorny McShane ma w sobie coś, co przypomniało mi, dlaczego kiedyś odnosił sukces w roli charyzmatycznego Lovejoya. Pozytywne opinie idą jednak do Kingsleya. Wspomagany przez humorystyczny i zwięzły scenariusz, on kreuje naprawdę potworną i niemiłą postać, trzymając język za zębami i z ledwo skrywanym zagrożeniem zawsze na wyciągnięcie ręki. Pokochałem ostatnie dwadzieścia minut czy coś kolo tego, kiedy wszystko dochodzi do kresu, a z mnóstwem zwijania i kręcenia się, nic nie jest przewidywalne. Nie ma tu moich ulubionych aktorskich talentów, ale czapki z głów przed Jonathanem Glazerem za udane przeprowadzenie inteligentnej i wyszukanej, a zarazem surowej i potężnej dramy.