Urojenie Imaginary

Pamięta ktoś, jak półnagi Tom Payne był pociągany do beczki z prostytutkami przez Stellana Skarsgårda w filmie „Lekarz” (2013)? Ta wizja mogłaby wybaczyć temu filmowi, gdyby zagrał w nim nieco więcej, ale wyraźnie przeczytał kalkę scenariusza i zdecydował, że zasługuje jedynie na jeden dzień zdjęciowy - dlatego praktycznie w ogóle się w nim nie pojawia. Co się pojawia, to typowa rodzinna dysfunkcja, z nim świeżo poślubioną dobrze myślącą animatorką „Jessicą” (DeWanda Wise), która stara się utrzymać przyjazne relacje ze swoimi dwiema córkami - nastolatką „Taylor” (Taegen Burns) i młodszą „Alice” (Pyper Braun). Rodzina postanawia przeprowadzić się do domu jej ojca - teraz w domu opieki - i szybko najmłodsza odkrywa misia. Tak - pluszowego misia. Co może pójść nie tak? Otóż, to nie jest zbyt miły miś, wręcz jest wyraźnie złośliwy i próbuje wciągnąć ich wszystkich (poza Tomem, który już uciekł) do równoległej rzeczywistości z wieloma pomieszczeniami zawierającymi różne scenariusze. Niektóre łagodne, inne mniej. Biedna „Jess” jest wkrótce u kresu sił, ale na szczęście sąsiadka „Gloria” (Betty Buckley) jest gotowa z kilkoma perłami mądrości, które mogą im pomóc przez ten szybko narastający bagno! Czy jednak? Ten film rozgrywa się dokładnie tak, jak się spodziewasz. Nie ma w nim nic oryginalnego, aktorstwo jest co najwyżej przeciętne - ale zaczekaj, nie jest tak banalny jak fragmenty z książki Janet & John o pisaniu filmów grozy. Niektóre dialogi tutaj naprawdę sprawiają, że patrzysz na sufit kina z niedowierzaniem. To kolejna standardowa oferta od Blumhouse, która umila czas bez konieczności angażowania mózgu - w rzeczywistości możesz po prostu obejrzeć ostatnie dziesięć minut i prawie nic nie stracić z reszty.

Pyper Braun zasługuje na pochwałę, 'Imaginary' w inny sposób nie przekonuje. Nigdy nie byłem wciągnięty w historię i postacie zupełnie mnie nie interesowały, nawet Alice od Brauna nie jest zbyt interesująca pomimo świetnego występu młodej aktorki. DeWanda Wise jest trochę mdła, a Tom Payne trochę zawodzi - ma małą rolę, ale jego aktorstwo jest nieprzekonujące... i wiem, że potrafi grać znacznie lepiej, jak widzieliśmy podczas jego czasu w serialu telewizyjnym 'The Walking Dead'. Antagoniści w tym są słabo wykorzystani, plakatowy niedźwiedź jest obecny, ale bardzo nudny. Potrzebowało to przedstawienia w stylu Chucky'ego, zamiast pustego spojrzenia, które dostajemy co kilka minut. Koniec również się dłuży, myślałem, że skończy się wcześniej kilka razy, ale ciągle znajdował nowe sposoby, aby pozostać; nic zasadniczo denerwującego, przyznaję. Muzyka jest przynajmniej w porządku. Zabawne jest też to, że zajęło mi wieki, zanim zorientowałem się, jakie jest imię niedźwiedzia. Nie jestem zaznajomiony z imieniem 'Chauncey', więc przez długi czas myślałem, że nazywa się albo 'John C', albo 'Shaun C'. Dopiero kiedy w końcu zauważyłem to napisane wizualnie, zdałem sobie sprawę! 😂 Podsumowując, chwała dla Brauna, ale moim zdaniem wszyscy inni na ekranie i poza nim mogliby zrobić lepiej.