Trzynastka Thirteen

Ten film jest dla mnie szczególny i prawdopodobnie zawsze będzie. To jedno z pierwszych miejsc, gdzie poczułem się "widziany" w mediach jako młoda osoba, która zaczęła borykać się z problemami zdrowia psychicznego. Nie jest to doskonały film i myślę, że niektóre sceny nie powinny być tak graficznie pokazane, biorąc pod uwagę, że film jest skierowany do nastolatków. Jednakże jest to rzeczywistość dla niektórych osób i rozumiem jej uwzględnienie. Ogólnie jednak ten film świetnie oddaje rozwój choroby psychicznej i problemy rodzinne oraz jak choroba psychiczna może się rozwijać w takiej sytuacji. Evan Rachel Wood daje niesamowity występ jako Tracy w tak młodym wieku. Pierwszy raz obejrzałem ten film, gdy miałem około dwunastu lub trzynastu lat, i chociaż już nie ma dla mnie takiej samej identyfikacji jak wtedy, nadal dla mnie ma sens prawie dziesięć lat później. Cieszę się, że istnieje i pokazuje bolesną rzeczywistość, ale znalezienie czegoś, co można z nią związać i co sprawia, że czujesz się "widziany", może być czymś pomocnym.

O rany! 'Trzynaście' jest głęboki! Wybrałem go na oślep na Prime Video, nie mając o nim absolutnie pojęcia... nawet po sprawdzeniu kilku drobiazgów (czy ma kontynuację czy coś, jak robię to przy każdym filmie, który oglądam), oczekiwałem prostego, klasycznego opowiadania o nastolatkach. Rzuciłem okiem na jedno z obrazów Prime i wyglądało dramatycznie, ale wyobrażałem sobie, że to przesadna reakcja postaci na rozstanie czy coś w tym stylu. Ale nie było! Mimo to, w trakcie otwierającego fragmentu filmu nadal oczekiwałem na wspomniane wcześniej. Niemniej jednak, od chwili tuż przed połową rzeczy stają się coraz głębsze z każdą minutą - niedługo później byłem naprawdę zahaczony. To świetny film. Chyba dlatego nie oceniasz książki po okładce i dlatego nie czytam o filmach przed ich obejrzeniem - uwielbiam być zaskoczony! Występy są naprawdę doskonałe, zwłaszcza ten od Evana Rachel Wood - super! Nikki Reed (choć ciągle widziałem w niej Charismę Carpenter...) również daje silny występ, podobnie jak Holly Hunter (chociaż cały czas słyszałem Pani Niesamowitą...). Wood i Hunter szczególnie zasługują na pochwałę w drugiej połowie. Uznania należy się także reszcie obsady, w tym Jeremy'emu Sisto. Debiutantka Vanessa Hudgens jest również wciśnięta tam. Gdybym nie zauważył w moich sprawdziankach wcześniej, że ten film ma tego samego reżysera co 'Zmierzch', jestem pewien, że bym to od razu wiedział - wyraźny styl, zwłaszcza na początku, choć trochę wątpliwy w drobnych momentach. Jasne, nie jestem docelową grupą dla żadnego z tych filmów, a mimo to oba mi się podobały - co mogę powiedzieć? Forza, Catherine Hardwicke!