W małym miasteczku w Louisianie grupa przyjaciółek spędza czas w salonie piękności Truvy´s Beauty Parlor, dzieląc się radościami i troskami. Przyjaźń, miłość, smutek i humor przeplatają się w codziennych historiach Clairee, Ouiser, Annelle, M'Lynn i Shelby, tworząc bogaty mozaikowy obraz życia.
M'Lynn Eatenton
Truvy Jones
Ouiser Boudreaux
Annelle Dupuy
Clairee Belcher
Shelby Eatenton Latcherie
Drum Eatenton
Spud Jones
Jackson Latcherie
Sammy Desoto
Owen Jenkins
Aunt Fern
Tommy Eatenton
Jonathan Eatenton
Belle Marmillion
Nancy Beth Marmillion
Marshall Marmillion
Drew Marmillion
Janice Van Meter
Mayor Van Meter
| Stanowisko | Nazwy |
|---|---|
| Reżyser Reżyser | Herbert Ross |
| Kompozytor muzyki oryginalnej Kompozytor muzyki oryginalnej | Georges Delerue |
| Montażysta Montażysta | Paul Hirsch |
| Operator zdjęć Operator zdjęć | John A. Alonzo |
| Scenariusz Scenariusz | Robert Harling |
| Producent Producent | Ray Stark |
| Obsada Obsada | Hank McCann |
| Scenografia Scenografia | Gene Callahan , Edward Pisoni |
| Kierownictwo artystyczne Kierownictwo artystyczne | Hub Braden , Okowita |
| Dekoracja planu Dekoracja planu | Garrett Lewis , Lee Poll |
| Projekt kostiumów Projekt kostiumów | Julie Weiss |
| Kierownik kostiumów Kierownik kostiumów | Shirlee Strahm |
| Sztuka Teatralna Sztuka Teatralna | Robert Harling |
| Producent pomocniczy Producent pomocniczy | Andrew Stone |
| Producent wykonawczy Producent wykonawczy | Victoria White |
| Fryzjer Fryzjer | David Blair , Colleen Callaghan |
| Logo | Firma |
|---|---|
|
TriStar Pictures
US
|
|
Rastar Productions
US
|
| Język |
|---|
| English |
Co sądzą inni widzowie
Już na początku widać, że to zostało zaadaptowane z sceny. Dialogi - zdecydowanie - mają tę samą szczerość teatralną jak przeciętna sztuka, i szczerze mówiąc działa to dość dobrze w stylu Tennessee…
Już na początku widać, że to zostało zaadaptowane z sceny. Dialogi - zdecydowanie - mają tę samą szczerość teatralną jak przeciętna sztuka, i szczerze mówiąc działa to dość dobrze w stylu Tennessee Williamsa.
Oceany ze stali to emocjonalnie pusta doświadczenie, gdy próbuje naśladować słaby film Plaże (1988) i w dużej mierze osiąga ten sam zapadający w pamięć nieudany film. Tym razem jesteśmy wprowadzeni …
Oceany ze stali to emocjonalnie pusta doświadczenie, gdy próbuje naśladować słaby film Plaże (1988) i w dużej mierze osiąga ten sam zapadający w pamięć nieudany film. Tym razem jesteśmy wprowadzeni (lub powinniśmy być poddani) różnym nieustannie gaworzącym kobietom śpiewającym o mnóstwie śmiesznych bzdur, o których powinniśmy dbać (lub powinniśmy znaleźć zabawne i dowcipne), ale głównym problemem nie jest nic z tego, co jest mało zaskakujące, ponieważ większość skierowana jest bezpośrednio na to, co prawdopodobnie będzie bardziej docenionym publicznością żeńską, podczas gdy reszta z nas to po prostu znosi - żałując, że zamiast tego nie oglądamy Szklanej pułapki - i nigdy nie jesteśmy nagradzani niczym myślowo pobudzającym, co mogłoby nadać jakikolwiek sens.
