Omen III: Ostatnie starcie The Final Conflict

Slay The Nazarene! The Final Conflict jest reżyserowany przez Grahama Bakera i napisany przez Davida Seltzera i Andrew Birkin. Występują w nim Sam Neill, Rossano Brazzi, Don Gordon, Lisa Harrow, Barnaby Holm i Mason Adams. Muzykę skomponował Jerry Goldsmith, a zdjęcia wykonał Phil Meheux i Robert Paynter. Trzecia i ostatnia część „Trylogii Omen” ukazuje dorosłego Antychrysta Damiena Thorna (Neill), który teraz stał się ogromną siłą w przemyśle i zamierza przenieść się do polityki. Gdy zbliża się do szczytu, a biblijna przepowiednia ma się spełnić, drugie przyjście Chrystusa i zakon religijny wydają się być jedyną nadzieją dla ludzkości. Chociaż jest niewątpliwie najslabszą częścią trylogii, ten film jednak kończy sprawy bez kompletnego zażenowania. Zwracając uwagę na Sama Neilla jako aktora do zapamiętania, który jest wspaniale złowieszczy, jesteśmy jednak obarczeni zbyt długim czasem trwania dla tego, co zaskakująco jest bezkrwawym wydarzeniem. Ciemne odcienie w narracji są wystarczająco silne, aby nas zainteresować (o zgrozo, infanticyd), ale jest zbyt wiele niewyjaśnionych pytań i ignorancji wobec wymogów ciągłości z poprzednich dwóch filmów. Mimo że kończy się nadzieją pełną sentymentalnego religijnego kulminacyjnego kartonu bożonarodzeniowego. Ostatecznie jest to raczej kwestia dla fanów serii, gdzie historia dochodzi do wniosku dla tych, którzy rozpoczęli podróż w 1976 roku. Dla przypadkowych obserwatorów jednak letargiczna natura tego konkretnego potwora jest prawdopodobnie nużąca i irytująca. 6/10

Sam Neill był świetny, nawet z nieco tandetnymi dialogami, jako Damien. Trochę rozczarowujące zakończenie trylogii, ale nadal było to rozrywkowe w szokujący sposób, przechodząc przez miejsca, do których nie wiele filmów dociera... **3.0/5**

W najlepszym przypadku nie jestem fanem Sama Neilla, a tutaj naprawdę nie posiadał umiejętności, aby był groźny. Niemniej jednak jest to o wiele lepsze niż druga część trylogii. Teraz kierujący swoim ogromnym koncernem „Thorn”, „Damien” wyrusza, aby udaremnić nowo narodzonego dziecka nazareńskiego, które razem ze świętymi sztyletami nadal mogłoby go powstrzymać przed zostaniem władcą świata. W prawdziwym stylu Heroda, stara się zapewnić, że wszyscy chłopcy urodzeni między północą a 6 rano w przeznaczonym dniu umierają; ale gdy odkryje, że prawdziwe dziecko mieszka znacznie bliżej, musi sam się pobrudzić. Jest to bardzo podobne do pierwszej części i jest zbyt długie, ale miło jest zobaczyć Rossano Brazziego („Barefoot Contessa” (1954) i „Włoska robota” (1969)) znów na ekranie, a akcja porusza się stosunkowo szybko ku zakończeniu, które, jak na nazwę „Ostateczny Konflikt”, naprawdę nie pozostawia zbyt wiele miejsca dla naszej wyobraźni. Nie jest super, ale też nie jest śmieciowy...