Tylko nie ty Anyone But You

Pomimo siebie, faktycznie całkiem się to podobało. Po (co wyglądało na) platonicznej jednonocnej przygodzie, "Bea" (Sydney Sweeney) i "Ben" (Glen Powell) udają się rozstać nienawidząc siebie nawzajem. Przypadkowość nie zamierza jednak dopuścić, aby to było już koniec, więc załatwia, by jej siostra wyszła za jednego z jego najlepszych przyjaciół. Po kilku niezręcznych spotkaniach w barze wszyscy udają się do Australii na ślub. Jej rodzice bardzo chcą, aby wróciła do byłego "Jonathana" (Darren Barnet), podczas gdy jego była "Margaret" (Charlee Fraser) również tam jest. Pomimo swojego lepszego osądu nasi dwaj postanawiają udawać parę, aby wzbudzić zazdrość u jednego i chronić drugiego przed zamiarem ingerencji rodziców. To, co teraz następuje, naprawdę zależy od stopnia chemii między Sweeney a Powellem, i myślę, że całkiem im to wychodziło. Trochę więcej ingerencji ze strony Bryana Browna, nieco akcji w stylu Di Caprio z przodu jachtu i miłe wsparcie od helikoptera ratunkowego z portu w Sydney pomaga utrzymać tę sympatyczną akcję, choć przez zdecydowanie za długo - 1¾ godziny. Jest dość zwięźle napisane i udaje się uniknąć najgorszych amerykańskich i australijskich stereotypów. Nie wstydzi się również seksu, komediowej nagości i trochę praktycznego humoru dla dorosłych, co stanowi odmianę od zwykłego puercoła, który tak często nam obecnie oferują. Jest całkowicie zapomniane, ale to wystarczająco przyjemna dawka słońca, morza, seksu i głupot.

Mimo to, że film 'Anyone But You' ma swoje wady, dostarcza zabawnych momentów i dobrze sprawdza się jako rom-com. Zazwyczaj nie jest najlepszym sygnałem, gdy napisy końcowe są najlepszym fragmentem filmu, co jest tu przypadkiem (pozdrawiam Natashę Bedingfield!), choć na szczęście jest to tylko dodatkowy plus dla tego filmu w reżyserii Willa Glucka. Choć zawiera klasyczne schematy, to jednak dodaje trochę świeżości do tego gatunku. Sydney Sweeney i Glen Powell mają świetną chemię, oba występy mi się podobały. Stylista Sweeney zrobił świetną robotę, muszę przyznać, a nawet Powell też. Niektóre z ich, jak i innych, dialogów są czasami zbyt sztuczne, ale to tylko drobna uwaga. Reszta osób na ekranie jest zadowalająca. Muszę powiedzieć, że ojciec reżysera, Peter Gluck, dostarczył mi jedną z silniejszych chichotów w filmie w swojej małej roli w samolocie obok Sweeney - perfekcyjne wykonanie kwestii! Dobrze się przy tym bawiłem. Tak jak już zaznaczono, nie jest to nic nadzwyczajnego, ale dostarczyło to to, czego ewidentnie chciałem. Solidne. Wątek Williama Szekspira był nieco wymuszony, ale należy to zauważyć.

Nic nie zrównoważyło Glenna Powella. Udało mi się cieszyć filmem Set It Up, ponieważ były tam postacie, które zrównoważyły vibe Glenna Powella, ale ten film tego nie ma. Naprawdę nie wiem, co jest na nim, co mi przeszkadza, ale nawet jeśli zachowuje się sympatycznie, nie mogę tego strawić. Postać Sydney Sweeney była w porządku, zagrała dobrze, ale jej rodzice są kolejnym źródłem frustracji. Nie wiem, czy można nazwać GaTę aktorem, jego sposób wypowiadania linii był jak czytanie z papieru. Cała rzecz po prostu się nie mieszała w ogóle i musiałem zrezygnować, gdy rzeczy dotarły do Australii. Już nie mogłem tego znieść.