Azrael Azrael

Azrael charakteryzuje się brakiem dialogu i gęstą narracją wizualną, co zmusza widzów do interpretowania każdego szczegółu. Reżyseria R. L. Katza, w połączeniu z wciągającą kinematografią Marta Taniela, tworzy tajemniczą, pochłaniającą atmosferę, chociaż nie zawsze udaje się zrównoważyć niepewność fabuły z potrzebą emocjonalnego uderzenia. Niemniej jednak magnetyczne wykonanie Samary Weaving jest prawdziwym filarem, który trzyma film razem, sprawiając, że jest to przekonujące doświadczenie z kilkoma zapadającymi w pamięć momentami horroru i przemocy, nawet jeśli niektóre z jego bardziej abstrakcyjnych elementów mogą frustrują część publiczności. Odważna, sztuka z wystarczającą wartością rozrywki, aby zadowolić widzów mainstreamowych.

Azrael to jeden z tych filmów, gdzie główna aktorka niesie cały ciężar historii na swoich barkach. Samara Weaving absolutnie opanowuje swoją rolę z tak ekspresyjną intensywnością i surową energią, że nie możesz oderwać od niej oczu. Sprawia, że Azrael jest postacią, za którą warto kibicować, nawet gdy historia nie daje jej wiele do pracy. Jej występ jest elektryzujący i wnosi tyle życia do filmu, który często wydaje się, że po prostu... dzieje się wokół niej.