Trzynaście powodów 13 Reasons Why

Kiedy każdy wpływa na życie każdego!

13 Reasons Why faktycznie sprawia, że samobójstwo wydaje się być glamourowe. To niebezpieczna wiadomość. Hannah Baker podjęła wiele złych decyzji w trakcie serialu. Była przyciągana do niebezpiecznych, egoistycznych chłopców, odrzucała tych miłych i nie potrafiła pomóc swojej przyjaciółce, gdy była wykorzystywana zaledwie kilka stóp od niej w tej samej sali. Upiła się, przywiązywała wagę do głupich, płytkich rzeczy, a następnie zdecydowała, że najlepszym miejscem na rozebranie się do biustonosza i majtek jest jacuzzi tego samego chłopaka, którego właśnie oglądała jak gwałci jej przyjaciółkę. Kiedy bierze to głęboko z tyłu, czy jest naprawdę zaskoczona? Oczywiście, nie ma usprawiedliwienia dla gwałtu. Jednakże kobieta musi być świadoma ryzykownych sytuacji. Jeśli masz skłon do czarnego upojenia alkoholowego lub zażywania narkotyków lub często kończysz nagi lub półnagi w jacuzzi gwałcicieli, twoje szanse na wykorzystanie rosną wykładniczo.

Wagonik, który rozpoczął się od Hannah Baker i jej tytułowych motywacji, które doprowadziły ją do samobójstwa, w końcu zatrzymał się. Wszyscy zaangażowani w słynne taśmy są uszkodzeni poza naprawą, bez względu na to, jakie szczęścia znajdą, a nikt bardziej niż nasz bohater Clay Jensen, którego konflikt nabiera najbardziej fantasmagorycznego w ostatnich dziesięciu odcinkach. Dla serialu, który trwał tak długo jak 13 Powodów dlaczego (i, bądźmy realistami, naprawdę nie musiał przekroczyć jednego sezonu), melodramat wciąż się zwiększa. Pierwszy sezon nie jest bez wad, ale jest lepszy od wszystkiego, co następuje. Sezon 2 był jednym długim, wyciągniętym usypianiem, które nie trafiło na żadne przeszkody aż do finału, który przyniósł nam jednoznacznie najbardziej niekomfortową scenę w całym serialu (może nawet na Netflixie ogólnie). Tak, nawet bardziej niż (teraz usunięte) samobójstwo w wannie na końcu sezonu 1. Podczas gdy sezon 3 był zauważalnie lepszy od 2, ignorując pytanie „dlaczego to wciąż jest na?“, przynajmniej nowa postać Ani pojawiła się z czymś przypominającym historię, ponieważ nie można tego powiedzieć o żadnych innych nowych postaciach, chociaż jej użycie staje się niezwykle problematyczne (dam ci wskazówkę, to wiąże się z odkupieniem gwałciciela). W drugim i trzecim sezonie pojawia się wiele postaci pobocznych, a następnie znika bez wyjaśnienia. Sala scenarzystów wydaje się mieć niewielkie pojęcie o tym, jak się zachowują współczesni nastolatkowie, obsypując każde drugie słowo F bombą, a ich życie jest jedną wielką telenowelą. To może być sposób, w jaki niektórzy Z pokolenia widzą swoje istnienie, ale 13RW jest na innej poziomie. Prześladowanie prowadzące do samobójstwa jest niestety zbyt powszechne, ale czy ktoś (przed premierą serialu) faktycznie poszedł na skróty, aby nagrać, kogo obwiniają za ostateczną decyzję? Jedną rzeczą, za którą docenię cały serial, to zaangażowane występy jego młodych aktorów (młody to silne słowo, biorąc pod uwagę, że aktor stojący za socjopatycznym szkolnym łobuzem Montgomery ma trzydziestkę). Z materiałem, którym są dani, Katherine Langford (Hannah), Miles Heizer (Alex), Alisha Boe (Jessica), Brandon Flynn (Justin), Timothy Granaderos (Monty)--szczególnie w sezonie 4--naprawdę wykorzystują swoje siły. Ale najbardziej godną uwagi rolę odegrał Devin Druid jako niewyraźny fotograf Tyler. Podróż Tylera jest bez wątpienia najbardziej przerażającym i rozdzierającym serce łukiem, ponieważ może równie dobrze być jednym z najprawdziwszych obrazów nastolatka--bez względu na pokolenie--w telewizji. Jest całkiem miłym chłopcem, ale wszyscy wokół niego wskazują go jako dziwnego i--w przypadku wyżej wspomnianych taśm--widzą go jako jednego z najgorszych podmiotów (jego przewinienie to bycie stalkera), pomimo że wspomniane taśmy obejmują seryjnego gwałciciela, patologicznego kłamcę, tchórzliwego edukatora, zdradzieckiego przyjaciela i oskarżającego o szkalowanie. Nagrodę za rozwój postaci otrzymuje Brandon Flynn, który ożywia Justina Foley, zranionego chłopca z rozbitej i krzywdzącej rodziny. Książka, na której serial jest oparty, nie zagłębia się w takie szczegóły, ale przygnębiona postawa Flynna idealnie pasuje do wątku uzależnienia Justina. Przechodzi od manipulowania swoją dziewczyną w kwestii gwałtu i rozwiązywania problemów groźbami przemocy do osoby, za którą publiczność naprawdę kibicuje, opiekuńczego i troskliwego przybranego brata dla Claya. Do momentu, aż jego życie na ulicy go dogoni i okaże się, że gdzieś po drodze zaraził się AIDS. To jest tylko przelotny komentarz gdzieś w połowie sezonu 4 i poruszany w wydłużonym finałowym odcinku serialu. Nie jestem pewien, na kogo to zwalić, chyba showrunnerzy chcieli zakończyć coś wielkiego. I nic nie mówi tak dużo jak pozbycie się ważnej i dobrze rozwiniętej postaci (którą gra gej) z przestarzałymi reprezentacjami kontrowersyjnie przedstawionej choroby w ostatnich 90 minutach swojego show. Sezon 1: 86% | Sezon 2: 22% | Sezon 3: 42% | Sezon 4: 36% | Średnia: 46,5%

Więc, co mamy tutaj, to gra winy. Gra winy, która przenosi odpowiedzialność za samobójstwo z jednostki na innych, niemal sugerując, że decyzja o zakończeniu swojego życia jest podejmowana przez innych.