Ostry dyżur ER

Początek był świetny.... więc 10 gwiazdek jest za pierwsze kilka sezonów, które mogę oglądać z więcej powodów niż tylko z powodu nostalgii. Historia była doskonała, postacie były realne, zachowywały się jak prawdziwi ludzie. To były fascynujące i zabawne show.... a potem gdzieś około 98, 99 stało się to telenowelą. To już nie była dramat o Oddziale Ratunkowym, to było mydlane opery. To, co było dramatyczne, było wymuszone i straciło cały sens realizmu. I potem stopniowo przestałem się interesować. Ale pierwsze kilka sezonów, show jak 9-1-1 mogłyby się od nich wiele nauczyć.

Przez wszystkie 15 lat, kiedy ta seria była emitowana, bardzo mnie to wpłynęło, ponieważ zaczęła się w 1. roku studiów medycznych, przez śmierć mojego ojca w 7. roku (kiedy zmarł Dr. Green na guza mózgu) aż do końca z niektórymi postaciami, o których nigdy nie myślałem, że umrą, tracąc swoje życie w niektórych odcinkach. Pierwsze lata były bardziej o śledzeniu życia 1. rocznych rezydentów medycznych, śledzeniu ich drogi do oddziału medycznego ER lub ich podążaniu za innymi możliwościami przez lata. Zawsze przynosił coś nowego do zobaczenia lub jakiś ważny punkt zwrotny w odcinkach. Medycznie był bardzo dokładny prawie przez całą serię. Jest to obowiązkowe do obejrzenia dla tych, którzy podziwiają Medycynę jako całość, razem z Chicago Hope (bardziej dramatyczny i fikcyjny serial) i Dr House (bardziej dramatyczny i oparty na głównej postaci serial śledczy).