Elmer Clifton

Urodzony w Chicago, był aktorem w podróżujących trupach teatralnych, zanim zadebiutował na ekranie w 1912 roku. Dołączył do studia Fine Arts D.W. Griffitha w 1914 roku, gdzie został obsadzony jako oficer Unii Phil Stoneman w filmie „Narodziny narodu” (1915) oraz jako Rapsodia w babilońskiej historii „Intolerance” (1916). Był również drugim reżyserem tych filmów. W 1917 roku został awansowany na reżysera, a Clifton nadzorował kilka udanych komedii Fine Arts z Dorothy Gish, jednocześnie pozostając asystentem Griffitha. Ich współpraca kulminowała wielkim sukcesem „Drogi na wschód” (1920). Clifton nakręcił wiele znanego „Ratunku z lodu” i podwajał gwiazdę Richarda Barthelmessa w ryzykownych scenach. Następnie opuścił Griffitha, by założyć własną wytwórnię filmową i odniósł wielki sukces filmem „W dół do morza” (1922), barwną sagą wielorybniczą nakręconą na miejscu w Nowej Anglii. Uczynił gwiazdą przyszłą „It Girl“ Clarę Bow, która pojawiła się jako przebrany pasażer. W 1923 roku Clifton podpisał lukratywną siedmioletnią umowę z Foxem i był gotowy stać się jednym z głównych reżyserów Hollywoodu. Potem nadeszła tragedia. Kręcił film „Warrens of Virginia” w Teksasie, gdy jego główna aktorka zmarła w wyniku poparzeń w wypadku na planie. Chociaż Clifton nie był winny incydentu, Fox go zwolnił, a jego kariera nigdy nie odzyskała impetu.