Bruce Brown

Bruce Brown (ur. 1 grudnia 1937 - zm. 10 grudnia 2017) był amerykańskim reżyserem filmów dokumentalnych, znanym jako jeden z wczesnych pionierów filmów surfingowych. Jest ojcem filmowca Dana Browna. Jego filmy surfingowe to Kliska, kiedy jest mokro (1958), Surf szalony (1959), Przygoda na boso (1960), Surferzy w dniach hollow (1961), Waterlogged (1962) i jego najbardziej znany film, Wieczne lato (1964), który otrzymał ogólnokrajową premierę kinową w 1966 roku. Uważany za jednego z najbardziej wpływowych w gatunku, Wieczne lato podąża za surferami Mike'em Hynsonem i Robertem Augustem dookoła świata. Trzydzieści lat później Brown nakręcił Wieczne lato II ze swoim synem w 1994 roku. Nakręcił także kilka krótkometrażowych filmów, w tym Mokra seria, z udziałem zespołu surfingowego Hobie-MacGregor Sportswear i jeden z najwcześniejszych filmów o deskorolkach, Najnowszy sport Ameryki, prezentujący zespół Hobie Super Surfer Skateboard. Te krótkometrażówki wraz z niektórymi nieużywanymi materiałami z Wiecznego lata zostały włączone na DVD Surfin' Shorts, jako część Złotych Lat Surfingu. Brown kilkakrotnie wykraczał poza tematykę surfowania, tworząc film narciarski Niesamowita para nart (1967), film o sporcie motocyklowym On każdą niedzielę (1971), który jest uważany za jeden z najlepszych dokumentów motocyklowych wszech czasów, oraz film dokumentalny o ekstremalnych sportach Horyzont (1975), On każdą niedzielę II (1981) Baja 1000 Classic (1991), a także On każdą niedzielę, ponownie odwiedzone (2000). Wystąpił gościnnie w odcinku SpongeBoba Kanciastoportego SpongeBob kontra Wielki Jeden. Brown został uhonorowany w 2009 roku wprowadzeniem do Galerii Sław Surferów w Huntington Beach, Kalifornia.