Julian Holloway

Przez ponad sześć dekad Julian Holloway (1944–2025) cieszył się długą i zróżnicowaną karierą na scenie i przed kamerą. Syn Stanleya Hollowaya, zadebiutował na londyńskim West Endzie w sztuce „All Square”. Inne kredyty West Endu obejmują pierwszą sztukę Christophera Hamptona „Kiedy ostatnio widziałeś moją matkę?”, „Spitting Image” Colina Spencera, zastąpienie Michaela Gambona w trylogii Alana Ayckbourna „Norman Conquests” oraz udane wznowienie „Arsenic And Old Lace”. Następnie wystąpił w swoim pierwszym filmie „Carry On”, „Follow That Camel”. To doprowadziło do głównych ról m.in. w filmach „Carry On Up The Khyber”, „Carry On Camping” i „Carry On Loving”. W 1971 roku założył firmę z reżyserem Gerry O'Harą i wspólnie napisali i wyprodukowali filmy „The Spy's Wife” z Dorothy Tutin i Tomem Bellem oraz „The Chairman's Wife” z Johnem Osborne'em i Zena Walker. Następnie skoncentrował się prawie wyłącznie na telewizji, w tym główne role w BBC'S Play of the Month, „The Importance Of Being Earnest”, „Elizabeth R”, „An Adventure In Bed”, „Street Party”, „A Woman Sobbing”, „Rebecca” i „Conjugal Rights”. Następnie zadebiutował jako reżyser w teatrze, z jego produkcjami „When Did You Last See My Mother” w Crucible Theatre Sheffield i „Play It Again Sam” w Thorndyke Theatre Leatherhead. W 1980 roku wyprodukował z Davidem Kordą film „Loophole” z Albertem Finneyem i Martinem Sheenem, a następnie pojawił się z Gregorym Peckiem w filmie telewizyjnym „The Scarlet And The Black”. Zyskawszy opinię bardzo poszukiwanego głosu, założył londyńską agencję głosową Hobsons wraz z partnerką Sue Bonnici, a firma odniosła ogromny sukces. Wystąpił w trylogii Doktora Who „Survival”, pierwszym sezonie „The Chief” Anglia TV oraz odcinkach popularnych programów, takich jak „Minder”, „The New Avengers”, „The Professionals” i „The Sweeney”, a także „Rumpole Of The Bailey”. Na początku lat 90. przeniósł się do Kalifornii i rozpoczął nowy etap swojej kariery w animacji. Znacząco pojawił się jako stały bywalec w serialach „James Bond Jr”, „Gdzie jest Waldo” i „Kapitan Zed And The Zee Zone”. W 1993 roku zadebiutował na Broadwayu w rewiwalu „My Fair Lady” (grał rolę Alfreda P. Doolittle stworzoną przez swojego ojca Stanleya Hollowaya). Wrócił do Anglii, aby wystąpić wraz z Albertem Finneyem w serialu telewizyjnym Yorkshire TV „Mój wujek Silas”, zanim wrócił do USA, aby pracować nad serialem sieci Dreamworks/Pixar „Father Of The Pride”. Zreżyserował „Abigail's Party” w teatrze Odyssey w Los Angeles, a produkcja została uznana przez LA Times za wybór krytyków. Ostatnio wystąpił z Johnny Deppem w filmie „Dziennik rumowy” i miał powtarzającą się rolę jako głos „Śmierci” w „Regular Show” Cartoon Network oraz jako premier Almec w „Gwiezdne wojny: Wojny klonów” (2008-2020). W 1971 roku poślubił Zena Walker, ale niedługo potem się rozwiedli. W 1976 roku miał krótki związek z Tessą Dahl, córką Patricii Neal i Roalda Dahla. Z tego związku urodziła się córka, autorka i była modelka Sophie Dahl, która przyszła na świat w następnym roku. W 1991 roku poznał i poślubił głosową artystkę i aktorkę Debbie Wheeler. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1996 roku. Holloway zmarł 16 lutego 2025 roku w wieku 80 lat.