Ken Hutchison

Ken Hutchison był jednym z najbardziej błyskotliwych aktorów charakterystycznych swojego pokolenia. Urodził się w Szkocji, jego przystojna twarz i zuchwały wyraz twarzy zapewniły mu karierę w rolach charakterystycznych, ale jego niebezpieczna natura wkrótce skierowała go w stronę mrocznych, złowrogich postaci. Został obsadzony przez Sama Peckinpaha jako jedno z złowieszczych wsioków w filmie Straw Dogs (1971), gwałcący Susan George i biorący udział w zakończonym przemocą oblężeniu. Peckinpah polubił aktora, a obaj oddawali się swojej miłości do alkoholu przez całe nagrania, często na frustrację innych. Hutchison niedługo potem dostał rolę w filmie Roberta Mitchuma Gniew Boga (1972), ale była to jego jedyna szansa na wielki sukces. Co dokładnie poszło źle, pozostaje kwestią otwartą. Niektórzy twierdzą, że bał się sukcesu i stracił odwagę. Bez względu na to, czy to prawda, czy nie, jego niezdyscyplinowane zachowanie nie pomogło mu w kolejnym obsadzaniu. Wrócił do Wielkiej Brytanii i kontynuował karierę jako anonimowy, ale fantastyczny aktor charakterystyczny. Pojawił się w dwóch filmach Johna Mackenziego Play For Today na podstawie scenariuszy Petera McDougalla. W Play for Today: Just Another Saturday (1975) zagrał szefa chuliganów Oranżowej Loży, a w Play for Today: Just a Boys' Game (1979) zagrał Dancera Dunnichy, nieodpowiedzialnego łobuza, który żył dla picia i unikania odpowiedzialności, postać, która wydawała się odbijać jego osobistą naturę. Hutchison był filarem brytyjskich seriali kryminalnych w tym czasie, pojawiając się w serialach takich jak Shoestring (1979), Target (1977) i Jemima Shore Investigates (1983) oraz The Sweeney (1974). W rzeczywistości zagrał głównego złoczyńcę w filmie Sweeney 2 (1978), ale scenariusz dał mu niewiele możliwości pokazania swoich umiejętności aktorskich. W 1978 roku BBC obsadziła go jako Heathcliffa w serialu Wichrowe wzgórze (1978) i doskonale uchwycił surową magię postaci. W latach 80. był mniej widoczny, chociaż miał regularną rolę jako szef w serialu dla dzieci Murphy's Mob (1982). Od tego czasu nieuchronnie pojawił się w programach takich jak The Bill (1984). Jego wielką siłą jest niezwykła umiejętność z akcentami, świetne poczucie humoru, ale także doskonała umiejętność przekazywania groźby. Porywająca obecność na ekranie, Hutchison od dawna czeka na uznanie jako skarb dla brytyjskiej dramaturgii, talent, którego jego własny kraj rzadko docenił.