Ning Ying

Ning Ying urodziła się w Pekinie w 1959 roku i w 1978 roku została przyjęta na Pekińską Akademię Filmową razem z wieloma twórcami Piątej Generacji Chin. W 1980 roku opuściła Chiny i ukończyła szkolenie filmowe w Rzymskiej Akademii Filmowej w 1986 roku. Po powrocie do Chin w 1987 roku pracowała jako asystentka reżysera Bernarda Bertolucciego przy filmie Ostatni Cesarz. Swój debiut reżyserski zrobiła filmem Ktoś mnie kocha, a następnie wyreżyserowała swoją „pekińską trylogię”: Dla zabawy, Na ulicy i Kocham Pekin. Filmy te są analizą olbrzymich zmian, jakie stolica Chin przeszła w poprzednich dekadach. Ning zaczęła eksperymentować z dokumentaliami serią krótkometrażowych filmów dla UNICEF. Jej pierwszy pełnometrażowy dokument Railroad of Hope, który śledzi masową migrację taniej siły roboczej między Syczuanem a Sinciangiem, zdobył Grand Prix na festiwalu Cinema du Réel w Paryżu w 2002 roku.