Anna Magnani

Anna Magnani była włoską aktorką teatralną i filmową. Otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki oraz cztery inne międzynarodowe nagrody za swoją rolę sycylijskiej wdowy w filmie Różowa tatuaż. Urodziła się w Rzymie jako córka egipskiego ojca i włoskiej matki. Podczas swojej kariery otrzymała przydomek „La Lupa” i była określana jako „żyjąca wilczyca symbol kina”. Jej aktorstwo opisywane było jako „wulkaniczne”, a w włoskim kinie była znana jako „pasywna, nieustraszona i ekscytująca” aktorka. Reżyser Roberto Rossellini nazwał ją „największym geniuszem aktorskim od Eleonory Duse”. Tennessee Williams napisał film Różowy tatuaż specjalnie dla niej, za co otrzymała swoją pierwszą nagrodę Oscara w 1955 roku. Jej pierwszą rolą filmową była w filmie La cieca di Sorrento (1934), a międzynarodową sławę zdobyła w filmie Rzym, otwarte miasto (1945), uważanym za pierwszy istotny film włoskiego neorealizmu. Magnani była rozpoznawana za dynamiczne i silne portrety „ziemskich kobiet z niższej klasy społecznej” w takich filmach jak Cud (1948), Bellissima (1951), Różowy tatuaż (1955), The Fugitive Kind (1960) oraz Mamma Roma (1962). Już w 1950 roku magazyn Life nazwał Magnani „jedną z najbardziej imponujących aktorek od Garbo”.